Een laatste kraal voordat we de grens naar Zuid Afrika overgaan.
Vanmorgen eerst ontbeten en vervolgens de sleutel ingeleverd en vertrokken. We hebben vandaag weer een eind te rijden.(293 km). We rijden nu richting het zuiden van Swaziland naar de grens met Zuid Afrika. We hebben dan opnieuw de grensprocedure aan beide kanten wat enige tijd in beslag neemt voordat we verder naar het zuid oosten van Zuid Afrika rijden. Als we weer in Zuid Afrika rijden veranderd het landschap en komen we in de wetlands, moerasgebieden terecht. We zien een bordje met restaurant, slaan af en komen terecht in een park met Lodge. We vragen of we er terecht kunnen voor koffie en dat kan. Als we bij het restaurant aankomen zien we prachtige aangelegde tuinen met verschillende soorten planten en bomen. De Lodge zelf wordt beheerd door Engelsen en we worden hartelijk welkom geheten. We zitten op het terras van het restaurant met een geweldig uitzicht over het dal en het bijbehorende water wat in het noorden van de wetlands ligt. We drinken koffie en rijden daarna weer verder. We lunchen onderweg nog een keer en tegen 14:00 uur komen aan in st. Lucia in ons bed & breakfast.
We worden welkom geheten en krijgen de nodige informatie. Ook wordt een boeking voor morgen voor ons gemaakt voor een safaritocht voor de hele dag met ontbijt en lunch. We gaan dan de wetlands in met een gids.
We krijgen nog wat informatie en lopen vanuit ons verblijf richting Indische oceaan. We worden gewaarschuwd om niet door het bos te lopen vanwege de nijlpaarden die tegen de schemer overal rondlopen tot in de bewoonde omgeving. Dat is nog eens wat anders dan de nijlpaarden die wij in de parken hebben gezien en heel erg schuw waren.
Als we bij de zee aankomen is het vochtig warm en 28 graden, het soort warmte wat we kennen van onze tijd in het Midden Oosten. Het is weer even wennen. Bij het restaurant drinken we wat en lopen dan weer terug naar ons adres. Het is half vijf als we terug zijn. We eten wat in de plaats en gaan ons dan voorbereiden op onze safari van morgen die om 6:00 uur morgenvroeg begint.
We hebben gisteren een excursie geboekt naar een Swazilands dorp waar ze nog traditioneel leven.
Maar eerst nog over gisterenavond. Zoals ik als schreef hebben ze hier geen elektriciteit en om half zes werd het tijd om de olielampen aan te doen, om 19:00 uur was het tijd om te eten en bij elk huis was een op het pad een olielamp neergezet om het restaurant te kunnen vinden. We hadden ons al gedoucht en alles klaar gelegd wat we ’s avonds nog nodig dachten te hebben.
Het eten smaakte prima en tegen 20:00 uur gingen we weer terug naar onze accommodatie. We hadden nu nog een hele avond voor ons en hoefden ons niet druk te maken over een blog schrijven foto’s verwerken en dat soort dingen want je hebt geen stroom. Gelukkig hebben we allebei onze e-readers met licht bij ons waardoor we konden lezen want een boek lezen bij een petroleumlamp is ook geen pretje. Maar tegen 21:00 uur vielen we beiden bijna in slaap boven ons boek en zijn we maar naar bed gegaan.
Natuurlijk waren we vanmorgen vroeg wakker en zijn buiten gaan zitten om naar het wild te kijken vlak voor onze deur. Omdat we pas om 7:00 uur konden ontbijten hebben we nog een tijd naar het wild gekeken. De nijlpaarden die we gisteren in het water hadden zien liggen waren verdwenen en in plaats ervan stond er nu een grote waterbok in de poel. De neushoorns waren ook verdwenen en het waren vooral vogels die we nu zagen.
Na het ontbijt zijn we tot half tien naar ons huis gegaan en hebben nog wat gelezen en toen was het tijd om naar het dorp te gaan. Er ging een gids/vertaler met ons mee naar het dorp dat ongeveer een half uur verderop lag. Bij onze aankomst in het dorp werden we ontvangen door een vrouw met haar kleinkind. Ze heette ons hartelijk welkom in haar eigen taal en vertelde over het leven in de kraal en hun rituelen. Er was een mannen kraal en een vrouwen kraal en ze vertelde over hun dagelijkse bezigheden. Heel interessant en eenvoudig. Ze liet ons zien hoe ze slapen en welke lokale kunstnijverheid ze bezitten. We vinden een paar mooie dingen die typisch voor Swaziland zijn en kopen meer dan nodig alleen om ze te ondersteunen. We geven een armbandje aan het kleine meisje die haar oma begeleide en als dank doet ze een dansje voor ons. Onze gids noemde het een suikerdansje omdat het een veelbelovend dansje is voor haar toekomst.
We kijken nog even in de mannenkraal en dan is het tijd om terug te gaan naar ons kamp. We nemen afscheid van de gids en gaan lunchen. Na de lunch gaan we zelf in de auto het park in. Het park is maar een fractie van het Krugerpark maar zeker ook de moeite waard. We komen 7 neushoorns tegen die niet zo gesteld op ons zijn en we verlaten ze dan ook maar gauw. Als we alles gezien hebben in het park gaan we weer terug naar ons huis en ga ik gauw deze blog schrijven voordat het donker wordt en we de douche niet meer kunnen vinden.
Morgen trekken we verder en waarschijnlijk hebben we weer elektriciteit en bereik.
Na het ontbijt vertrekken we uit het Krugerpark. Het is dan ongeveer half negen. Voordat we uit het park zijn en bij de uitgaanspoort hebben we een half uur gereden. We checken uit en verlaten het park. We rijden nu richting Mozambique wat ten oosten van Zuid- Afrika ligt. Dan rijden we zuidelijk naar Swaziland en ondertussen veranderd het landschap totaal. We rijden langs plantages van suikerriet en bananen en de enige onderbreking zijn de suikerfabrieken die het landschap ontsieren. De bewolking is nu autochtoon en woont in kleine dorpjes rondom de suikerfabrieken wat tevens hun boterham zal zijn.
We komen bij de grens en wachten in een rij totdat we aan de beurt zijn. Het voor ons bekende ritueel want zo ging het ook in het Midden-Oosten, De mensen van de douanepost zijn vriendelijk en we betalen het geld krijgen de benodigde stempels en dan mogen we doorrijden Swaziland in. Er is bijna geen verkeer op de weg wat ons verbaasd maar het rijdt wel relaxt. Na 65 km komen we om de plaats van bestemming, een klein park 2 maal zo groot als Gelderland waar we twee nachten zullen verblijven. Het is het koninklijk park met daarbinnen een aantal huisjes waar je kunt verblijven. Wij krijgen een groot huis voor 8 personen met een gezamenlijke keuken en badkamer, We zijn de enige die gebruik maken van het huis.
Er is geen elektriciteit in het kamp en hebben alleen petroleum en olielampen. Om 17:00 uur steken we een paar lampen aan zodat we een beetje rond kunnen bewegen. We hebben ook geen bereik voor onze telefoons. Het park met omheining ligt op 10 meter afstand van ons huis. Om 5 uur gaan we op de banken zitten bij de omheining van het park en kijken wat er zoals langs komt aan wild. Er ligt een meertje vlakbij ons en daar komen de dieren naartoe om te drinken bij zonsondergang. Er zijn allerlei geluiden van vogels, nijlpaarden en neushoorns die we vanaf het bankje kunnen zien. Het is fantastisch om dat te ervaren.
Er is een restaurant waar je kunt eten. Het is een eenvoudige keuken omdat er niet alles voorhanden is maar ook dat is een leuke ervaring. Momenteel zit ik dit bericht te schrijven op de veranda van ons huis met een olielampje naast me en met de geluiden van de dieren om ons heen.
Voor ons was het vandaag al dierendag in plaats van 4 oktober.
We staan om half vijf vanmorgen op omdat we om 5 uur meegaan met een safaritocht met gids. De hele tocht zal 3 uur duren. Als we vertrekken is het nog helemaal donker en dat is hier erg donker. Het is niet echt helder en er wordt ons gevraagd om met een schijnwerpers in de Bush te schijnen zodat we wat kunnen onderscheiden indien er wat zien te zien is. Op het eerste stuk is niet veel te beleven maar al gauw zien we de zon opkomen en wordt het licht een prachtig gezicht, Al rijdend komen we een aantal hyena’s tegen die een spoor volgen en zich niet druk maken of wij nu stoppen of niet. Dus we zien ze van dichtbij. Als we verder rijden komen we vervolgens een aantal neushoorns tegen die net voor onze jeep de weg oversteken. Het blijken er in totaal 4 te zijn terwijl we gisteren moeilijk moesten doen om in ieder geval een goede foto te krijgen wat overigens niet echt lukte.
Daarna zien we zebra’s, giraffes, een olifant met een babyolifantje en een hele grote kudde met buffels (ongeveer 100 stuks), Ze zijn zich aan het verplaatsen naar elders.
We hopen vandaag een luipaard te zien die in dit gebied voorkomt maar het mocht niet zo zijn. Wel rijden we naar een waterplas waar we een aantal kleine schildpadden op de rand zien zitten in de zon. Ze blijven gewoon zitten als we aankomen rijden en nog gauw schiet een krokodil van 150 cm in het water. Helaas geen foto, we waren gefocust op de schildpadden en hadden zeker geen krokodil verwacht want het gebied is vrij droog. Zo zie je maar de natuur heeft zijn eigen wetten. Om de waterplas heen loopt een gier die naar het water toe wil gaan maar hij blijft om zich heen kijken en heeft waarschijnlijk in de gaten dat de krokodil in het water zit. Hij blijft er een behoorlijke tijd staan en besluit dan om weg te gaan.
Als we om 8 uur terug zijn gaan we eerst ontbijten en besluiten dan zelf nog even een rondje te rijden. Dat rondje duurt meestal uren vanwege de maximale snelheid en omdat daarbij ook veel te zien is. Het gebied waar we rijden is wat droger dan waar we vanmorgen waren waardoor er ook minder te zien is. We zien wel 3 leeuwen op een heuveltop liggen, ze kijken uit over de omgeving om iets te ontdekken voor een maaltijdje.
Tegen 14:00 uur zijn we weer terug in het kamp en gebruiken we de lunch. We rusten de rest van de middag. Het weer is omgeslagen en het is bewolkt geworden, het ziet er uit alsof het gaat regenen.
We eten onze laatste avond maaltijd in dit kamp want morgen trekken we verder naar Swaziland. Een opzichzelfstaand koninkrijk binnen de grenzen van Zuid Afrika.
We staan vandaag later op dan voorheen en ontbijten. We hebben nog niet echt plannen gemaakt voor vandaag en besluiten eerst een tijdje buiten te gaan zitten want het lijkt erop dat de zon gaat schijnen. We lezen wat en dan is de ochtend al zo weer voorbij. We eten wat in ons huisje want we hebben wat crackers met beleg gehaald om zelf klaar te maken.
Na de lunch rijden we met de auto richting Crocodile Bridge een Lodge dat in het zuiden van het Krugerpark ligt 52 km naar het oosten van het park aan de rivier de Crocodile. Eerst schieten we nog redelijk op maar op een gegeven moment wordt het een onverharde weg en kunnen we niet harder rijden dan 25 km en begrijpen dat we nooit voor zonsondergang terug kunnen zijn in ons kamp. We besluiten om tot half vier door te rijden en dan terug te gaan. Zogezegd, zo gedaan.
Onderweg zien we eerst een paar giraffen en vervolgens zien we 3 neushoorns wat verder van de weg lopen. Helaas te ver om een goede foto te maken. Ze staan wel op de foto maar zijn voor ons niet als neushoorn te herkennen.
Ze lopen tussen de bomen door wat te grazen en zijn maar gedeeltelijk te zien maar het zijn wel neushoorns wat duidelijk te zien is aan de twee hoorns die op hun snuit zitten.
We komen later nog wat olifanten en apen tegen en later in de middag zien we nog een aantal warthogs, een soort wilde zwijntjes. Er zit niet veel fut meer in de beestjes. Ze zijn kennelijk moe van het harde rennen.Tussen de bomen zien we regelmatig impala’s en omdat we redelijk dicht langs een rivier rijden zijn er ook veel vogels te spotten. We komen langs een paar kale bomen waarin allemaal gieren zitten en dat hebben we ook nog niet gezien. Om half vier keren we om en rijden terug naar ons kamp waar we om 17:00 uur aankomen. We brengen de spullen weg naar ons huisje en gaan dan eerst eten.
We zitten bij het restaurant lekker buiten op het terras en genieten van de zonsondergang, ons eten en van de dierengeluiden in de omgeving.
Vanmorgen om 6 uur opgestaan en zonder ontbijt vertrokken. We moeten vandaag een heel eind rijden (285 km) naar de plaats Berg en Dal in het zuiden van het Krugerpark met een snelheid van 50 km per uur, een snelheid die in het hele park gereden dient te worden.
Onderweg zien we weer verschillende soorten dieren waarvan een aantal die we gisteren al gezien hebben. De bijzonderheden van vandaag waren 3 Cheeta’s aan de kant van de weg die rustig bleven zitten terwijl we vlak voor hun neus stopten. Ze waren niet bang en op zoek naar eten. Je kon zien dat ze iets gespot hadden wat voor hen in aanmerking kwam voor het ontbijt. We konden mooie foto’s van het drietal maken. Het was wel de klapper van vandaag. In het begeleidende boekje staat dat er nog maar 120 Cheeta’s in het park zijn dus onze dag kan niet meer stuk.
Later zien we nog in een aantal hippo’s in het water en wat antilopen die we nog niet eerder gezien hebben. Als we in de buurt komen van Letaba, het volgende kamp in het Krugerpark besluiten we te stoppen en daar te ontbijten. Het duurt even voor we ons ontbijt krijgen maar het uitzicht op de veranda is fantastisch maar helaas we moeten nog een heel stuk rijden en we zijn een beetje achter op ons schema.
We rijden weer verder en laten sommige bezienswaardigheden liggen omdat we al eens olifanten, graffes en zebra’s hebben gezien. We spotten op deze route ook voor de eerste keer apen. Er zijn 2 soorten apen in het park de baviaan en de groene meerkat aap. Ze zitten in de buurt van de nederzettingen in het park.
De omgeving veranderd ook regelmatig dan weer eens struikgewas en lage bomen en dan weer kale vlaktes met zo hier en daar water waar de dieren gaan drinken. Op deze drinkplaatsen zie je de meeste dieren omdat ze naar het water trekken meestal tijdens zonsondergang.
De bomen zijn momenteel nog kaal want het is lente en de regentijd is nog niet begonnen, alleen de acacia heeft al blad en sommige struiken hebben bloemen die overigens prachtig van kleur zijn . We zien vandaag ook veel vogels van grote tot kleine soorten en soms is het moeilijk te zien wat voor soort het is maar de meeste soorten komen niet in Nederland voor.
Om half vijf zijn we in het kamp en checken onszelf in. We gaan naar onze cottage en zitten een tijdje buiten om van de omgeving te genieten. Gelijk worden we omringt door een stel bavianen op zoek naar eten. Ook een vogel met blauwe veren stapt bij ons naar binnen omdat we de voordeur open hebben laten staan, Als we opzoeken wat het voor soort is blijkt het de blauwe spreeuw te zijn. We hebben een boek gekocht waarin alle dieren staan die in het Krugerpark voorkomen en we hebben er al heel wat gemak van gehad. Het leuke is dat je ook kan aankruisen welke je gezien hebt zodat je het later nog eens kunt opzoeken.
We eten vroeg en gaan naar het restaurant van het kamp. Het eten smaakt ons prima en dan gaan we avond houden.
Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan en ontbeten. Het is donker en bewolkt weer en de temperatuur komt niet verder dan 15 graden. We gaan vandaag opnieuw op pad om wat rond te kijken in de omgeving. Aanvankelijk zien we geen dieren maar ons was dan ook al verteld dat ze tussen 10:00 uur en 16:00 uur ’s middags niet zo actief zijn. Later in de ochtend hebben we meer geluk en zien we een wildebeest, zebra’s wat giraffes, impala’s en verschillende soorten vogels die we in Nederland niet kennen. Het blijft leuk om dieren te ontdekken. Tegen 14:00 uur gaan we terug naar ons kamp om te lunchen
Om half vijf vertrekken we dan weer voor een 3 uur durende safaritocht met gids om opnieuw dieren te spotten. We hebben geluk en zien opnieuw de twee leeuwen die we gisteren gezien hebben. We zagen toen een dood dier in het water liggen en nu bleek dat het de prooi van de leeuwen was maar dat wisten we gisteren niet. Onze gids vertelde dat ze de buffelo (prooi) gejaagd en gedood hadden maar de buffelo was in het water terecht gekomen. De twee leeuwen hebben vandaag hun prooi uit het water gesleept en lagen nu op wacht bij hun prooi. Op een later tijdstip scheuren ze de prooi in stukken en eten het op. Wel heel bijzonder om dat in levende lijve te zien en niet op televisie. Later zien we nog een paar hyena’s en jakhalzen en een grote kudde olifanten met jongen. Als het donker wordt zien we niet zoveel meer maar het is wel heel apart om in het pikkedonker door de rimboe te rijden. Om half acht zijn we weer terug in het kamp en gaan we gauw eten.
Later op de avond pakken we onze spullen weer in want morgenvroeg om 6:00 uur vertrekken we naar Berg en Dal een plaats in het zuiden van het Krugerpark, terwijl we nu in het noorden zitten. Het wordt een trip van 11 uur rijden vanwege de maximum snelheid van 50 km en het nodige oponthoud vanwege het bekijken van de dieren die we misschien tegen zullen komen. We moeten om 18:00 uur in het kamp van Berg en Dal zijn want dan gaat de poort dicht dit i.v.m de wilde dieren. Dus op tijd naar bed.
We gaan vandaag naar het Krugerpark voor 5 dagen. We ontbijten en daarna vertrekken we na een fikse onweersbui met hevige regen richting Krugerpark.
We vertrekken om kwart over acht en moeten een behoorlijk stuk rijden vandaag (271 km). De weg naar het Krugerpark is een mooie weg om te rijden, veel eucalyptusbomen en dennenbomen. Als we vlak bij de ingang van het Krugerpark zijn bij de plaats Phalaborwa halen we eerst benzine, doen een paar boodschappen in de supermarkt voor de komende dagen en gaan dan naar een restaurant om wat te eten.Het is dan 12 uur
Na de lunch zijn we gereed om naar het park te gaan. We melden ons bij de poort en verrichten wat formaliteiten en dan kan het avontuur beginnen.
De weg in het park is verhard maar je mag niet harder rijden dan 50 km. De dieren van het Krugerpark lopen vrij rond en je kan ze overal tegenkomen. De afstand die we nog moeten overbruggen naar ons verblijf in het Mopani Rest Camp is 75 km. Misschien een leuk weetje, het Krugerpark is half zo groot als Nederland.
We zijn nog maar net in het park en we zien al een paar impala’s, een waterbok, buffels, giraffes, zebra’s en olifanten. Een hele tijd later zien we 2 leeuwen lopen.
Het was eigenlijk te veel in een keer maar we hebben voldoende foto’s kunnen maken. We eten wat in het restaurant van het kamp en als we teruglopen naar ons huisje is het pikdonker met een hemel vol sterren, zo zie je het in Nederland niet meer. Een hele aparte gewaarwording.
Zoals ik gisteren schreef hebben we een paar bezienswaardigheden overgeslagen vanwege de nevel gisteren. We gaan het vandaag opnieuw proberen. Het is mooi weer en het zal ongeveer 25 graden worden.
Na het ontbijt vertrekken we naar de Panoramaroute die we gisteren hebben gereden en rijden eerst naar Bourke’s, Luck Potholes. Potholes zijn gaten die door kolkend water zijn ontstaan in de rotsen en dat is een indrukwekkend gezicht.
We bezichtigen het gebied van de Potholes en lopen er doorheen. Het is lekker weer met mooie vergezichten en het is nog niet druk. We maken foto’s van het gebied en dan is het tijd om weer verder te gaan.
We rijden nu naar de Blyde Canyon en maken een wandeling door een gedeelte van de Canyon. Het was de bedoeling dat we een wandeling zouden maken van 5 km maar er stond al bij de begeleidende routebeschrijving dat je er 3 uur over zou doen. Het was nog maar half elf dus tijd genoeg om de wandeling te maken. Het bleek al gauw dat het een gebied was met redelijk grote rotsen waar je overheen moest klimmen. Goed, nu hebben we dat wel vaker gedaan maar er zitten dan vaak ook makkelijke stukken tussen. Zo niet deze keer.
Op smalle paadjes met rotsstenen moesten we ons voort bewegen naar beneden en als gauw hadden we het al door dat het niet beter zou worden, En daar kwam bij wat je omlaag loopt moet je op de terugweg ook weer klimmen. Het paadje was aan weerskanten voorzien van stekelachtige struiken en bomen wat het er niet gemakkelijker op maakte.
Blyde Canyon
Na een uur klimmen en dalen besloten we om weer terug te gaan want met het tempo wat we hadden zou het zeker vier geduurd hebben voordat we weer terug bij de bewoonde wereld zouden zijn. Dus weer een uur terug geklauterd naar het begin waar op een parkeerplaats onze auto stond. We hadden gelukkig genoeg water bij ons want het was ondertussen warm geworden maar we hadden geen eten bij ons en onze magen begonnen toch wel wat te knorren na alle inspanning.
Weer terug op de parkeerplaats naar het dichtstbijzijnde restaurant gereden om even goed te eten waar we ons erna weer een stuk beter voelden.
Wel zo goed want vanavond pakken we onze spullen weer bij elkaar om morgen naar het Krugerpark te rijden. Vanavond nog wat eten en daarna slapen en dan zit het avontuur van deze omgeving erop en gaat het verder in het Krugerpark. We hebben hier mooie dingen gedaan en gezien.
Nadat we gisterenavond nog wat informatie hebben gekregen van de omgeving is onze eerste kennismaking met Graskop de “Panoramaroute”, een weg vanaf Graskop die je de mogelijkheid bied om op verschillende plaatsen op de route interessante sites te bekijken.
We ontbijten en vertrekken met de auto naar het eerste punt met de naam Pinacle waar een rotsen partij ligt met een uitzicht op het dal. Jammer genoeg is het uitzicht niet wolkeloos want het heeft gisterenavond geregend en de wolken hangen nog in het dal. We kopen een houtsnijwerkje om als souvenir mee te nemen van een mevrouw die thuis met de familie houtsnijwerk verricht om zichzelf te voorzien in een levensbehoefte.
Boskombuis, openlucht keuken
We rijden verder want in de directe omgeving is meer te zien maar we besluiten om dat op de terugweg te bekijken in de hoop dat de wolken zijn opgetrokken. Het volgend punt wordt een restaurant waar we koffie gaan drinken op zich niet bijzonder maar dat restaurant ligt net even van de route en is een buitenrestaurant die gerund wordt door de lokale bewolking op de traditionele manier zoals vroeger onze grootouders het eten bereiden op het vuur van de kachel maar dan buiten. We drinken koffie genieten van de omgeving en kijken hoe er wordt gekookt. Ontzaglijk leuk om te zien.
In de omgeving loopt ook een wandelpad langs een riviertje die we een eind lopen, De omgeving is prachtig met kleine watervalletjes en mooie planten met bloemen en veel vogels.
Na onze wandeling gaan we verder om de route te bekijken. We rijden nu naar een plek de met de naam “Three Rondavels “waar drie ronde rotsen te zien zijn. Er is een camping, een restaurant en vakantie bungalows, We eten wat in het restaurant maken wat foto’s en zien de eerste apen van deze vakantie.
Na de lunch rijden we verder en maken een lus richting Graskop. We bezoeken vervolgens een stadje waar vroeger goud werd gevonden en drinken koffie in een lokaal restaurant en kijken even naar de activiteiten van het stadje. Er is een pottenbakker bezig om zijn gemaakte potten te decoreren. We blijven even kijken. We rijden daarna verder door de bergen richting Graskop en rijden nog een stukje door om nog een plek te bezoeken met de naam God’s Window.
Op de plaats van bestemming aangekomen moet je eerst een kilometer lang een pad volgen die omhoog loopt om bij de plek te komen waar je een fantastisch uitzicht hebt over het dal.
Het is nog steeds niet helemaal helder maar we moeten het er mee doen voor vandaag.
Als we weer bij de auto zijn is het tijd om terug te gaan want om 18:00 uur is het donker en is ons aangeraden om op de plaats van bestemming te zijn. We rijden terug naar ons restcamp met de naam “Mogodi Lodge” waar we deze dagen verblijven, We hebben dan 196 km gereden De eerste indruk van Afrika is er en het gaat verder.
Vrijdagmorgen gaat de wekker om half vijf wat ik persoonlijk een onchristelijke tijd vindt maar goed je moet er wat voor overhebben. We rijden naar Roelofsarendveen waar we onze auto afgeven en we naar het vliegveld worden gebracht. We zijn op tijd en handelen de nodige dingen af zoals koffers inleveren, paspoortcontrole enz.
We hebben dan nog een behoorlijke tijd voordat we vertrekken. We drinken koffie, eten een broodje en kijken nog wat rond bij de duty free. Dan gaan we naar de gate waar we ons moeten melden en dan begint de wachttijd voordat het vliegtuig vertrekt. Nu is het de laatste tijd en dat weten we uit eigen ervaring standaard dat je te laat vertrekt zo ook deze keer.
Over de vlucht zal ik je niet vermoeien maar het duurt behoorlijk lang 10 uur om precies te zijn. We arriveren wat later dan gepland op het vliegveld van Johannesburg maar zijn in een mum van tijd door de douane en de bagage is er dan ook al. We zijn nu op loopafstand van de bus die ons naar het hotel brengt. We arriveren om 22:10 uur in het hotel en zijn dan doodmoe. We drinken een kopje thee en gaan lekker slapen omdat we morgen om 7 uur moeten ontbijten.
Zaterdag 23 september
De wekker ging om kwart voor zeven en we hebben goed geslapen. We kregen de eerste indrukken van Afrika wat gisterenavond hebben we er niet veel van gezien wat het is hier ‘s nachts pikdonker. Ontbeten en om 8 uur kwam de agent van SNP om ons wat details te geven over de door ons uitgezochte reis. Na 20 minuten wisten we alles wat we moesten en wilden weten en toen was het tijd om ons naar het vliegveld te laten brengen om de huurauto op te halen.
Je snapt dat het enige tijd duurde voordat we konden gaan rijden maar eindelijk tegen 10 uur waren we rijklaar met een nieuwe volkswagen Vivo en in een linksrijdend land.
Ik geef eerlijk toe dat het ons toch vandaag de hele dag gekost heeft om aan alles te wennen en alle informatie die we hadden te verwerken.
We reden vandaag van Johannesburg naar Graskop ruim 425 km in een landschap ons totaal vreemd maar wel bijzonder. Wat ons het meest opviel waren de Hollandse namen van de dorpen waar we langsheen reden met namen als Bronkhorsrt, Ermelo en Wonderfontein, De invloeden van de Nederlanders. Het landschap vandaag was het eerste stuk vrijwel hetzelfde, weilanden en bouwlanden die ze op dit moment afbranden voordat ze alles opnieuw gaan inzaaien. Ik denk dat je kunt zeggen dat het voorjaar is al is de temperatuur ruim boven de 20 graden.
We halen wat te eten tussen de middag bij een benzinestation en rijden verder naar ons nieuwe adres. Als we in de buurt van Graskop komen veranderd het landschap en wordt het heuvelachtig met bossen, een heel verschil met waar we vanmorgen doorheen reden maar dat gaan we morgen bekijken.
Restte ons nog naar ons bed & breakfast te rijden in Graskop waar we tegen 17:00 uur aankwamen en we de tijd verder ingevuld hebben met douchen, eten en lekker te slapen. Het is ’s avonds gaan regenen maar dat maakte voor ons niet meer uit en morgen is weer een andere dag.
Note: Het is erg moeilijk om verbinding te maken op de plaatsen waar we zijn maar ik probeer zo vaak mogelijk wat over onze reis te schrijven.
Gisteren heb ik deze 2 kippen in de oven gestookt en vanmorgen waren ze klaar. Het zijn de laatste kippen die ik onlangs gemaakt heb.
De ondergrond van de kippen is bewerkt met wit kleurpigment en vervolgens gedecoreerd met andere kleuren die goed uitkomen op de witte ondergrond.
Daarna zijn ze biscuit gestookt en opnieuw bewerkt met transparant glazuur en nog een keer gestookt op 1060 graden.
Het is een leuke bezigheid om eens voor de verandering gedraaide kippen op een draaitafel te maken en ik ga zeker nog meer kippen maken in de toekomst.
Onlangs vermelde ik in mijn blog dat er nog weinig of geen paddenstoelen te zien zijn ondanks de regen. Gisteren liep ik in het bos en vond een aantal ongewone exemplaren. Nu bedoel ik niet dat ze zeldzaam zijn maar andere soorten die nu in het bos voorkomen.
Ik wandel nu al een behoorlijk aantal jaren in hetzelfde bos en weet over het algemeen wat er zoals groeit en bloeit en eigenlijk was ik op zoek naar rode paddenstoelen met witte stippen, dat zijn namelijk mijn favoriete paddenstoelen vanwege de kleur en de witte stippen. Daarbij zijn ze ook nog decoratief en spreken tot de verbeelding.
Helaas voor mij zag ik op dezelfde plaatsen andere paddenstoelen staan. Het kan natuurlijk zijn dat het nog te vroeg is voor vliegenzwammen zoals de rode paddenstoel genoemd wordt maar dat is iets wat ik niet weet.
Er is veel te lezen over paddenstoelen in zijn algemeenheid maar dat laat ik verder aan de liefhebber over. Wel heb ik me uitgeleefd op de fotografie van de paddenstoelen. Het is nog best een kunst om ze goed op de foto te krijgen maar het is wel gelukt.
Op een later tijdstip ga ik weer eens kijken in het bos naar paddenstoelen misschien krijg ik dan weer andere exemplaren te zien.
Momenteel worden er bomen gekapt in de omgeving vanwege de essentakziekte wat de flora en fauna wel degelijk zal beïnvloeden dus maar afwachten hoe alles zich zal herstellen.
Inmiddels zijn de boeren begonnen om de mais van het veld te halen.
Nu dacht ik dat het dit jaar er erg vroeg geoogst werd maar het blijkt maar een week eerder te zijn dan anders. Waarschijnlijk heeft het te maken met het regenachtige weer maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.
Nu heb ik het persoonlijk niet zo op mais want als het net opkomt in het voorjaar doet het me al aan de herfst denken terwijl het nog zomer moet worden en daar komt bij dat ik vind dat het je uitzicht belemmert!
Het bankje met het maisveld ervoor
Sterker nog bij ons aan het begin van het bos staat een bankje met uitzicht op het kasteel, alleen staat er ’s zomers mais op het veld voor het bankje van ongeveer 2 meter hoog op een afstand van 1.50 meter van het bankje. Je zit dus gedurende de zomer tegen een muur van mais aan te kijken. Jammer van het uitzicht.
Maar ik moet niet zeuren want ik houd wel van de kolven die aan de mais zitten en heb dan ook in deze tijd altijd een paar maiskolven ergens liggen omdat ik ze decoratief vindt en mooi van kleur. ook is mais lekker door het eten en/of op de barbecue.
Nu hebben we eerdaags overal weer stoppelvelden om tegen aan te kijken wat ook niet erg aantrekkelijk is maar we kunnen wel weer in de herfst en de aankomende winter van het uitzicht genieten.
En zo gaan de jaargetijden aan ons voorbij en bereiden we ons voor op de komende herfst.
Vanmiddag begon ineens de zon te schijnen na een aantal dagen met regenbuien. Gauw de wandelschoenen aangetrokken en naar Vorden gereden om van daaruit een rondwandeling te maken.
We hebben nieuwe zolen in de schoenen en nu moeten we natuurlijk deze even uitproberen voordat we lange wandelingen kunnen gaan maken.
De auto geparkeerd bij een restaurant net buiten Vorden en van daaruit vertrokken. Als we net onderweg zijn komen we lang een boerderij waar rode kolen worden verbouwd, ze zien er smakelijk uit.
De wandeling loopt voornamelijk door de bossen in een prachtige omgeving. We lopen langs het landhuis “De Bramel”, maar die kunnen we niet zien liggen omdat onze route niet door het bijgelegen bos loopt.
Even later komen we langs het landgoed “Het Enzerinck”, een landgoed dat voor het eerst wordt genoemd 1378. Naast de oude boerderij werd in 1836 de eerste steen gelegd voor een nieuw landhuis. Hier lopen we vlak langs het landhuis wat we goed kunnen zien liggen.
Nadat we het landhuis achter ons hebben gelaten gaan we “Het grote Veld” in, een bosrijk gebied tussen Vorden en Lochem. We lopen op kleine paadjes en ik ben in een mum van tijd mijn richting gevoel kwijt omdat alles om ons heen bos is. Gelukkig wordt de route aangegeven met licht groene pijlen dus vinden we vanzelf de weg terug naar de auto.
Wat opvalt is dat er nog maar weinig paddenstoelen in het bos staan ondanks het vochtige weer maar ik zie wel een mooi exemplaar waar ik een foto van maak.
Als we terug zijn bij bij de auto hebben we 10 km gelopen en de nieuwe zolen bevallen ons prima.
In het centrum van Vorden drinken we koffie voordat we naar huis rijden en genoten hebben van een zonnige dag in september.
De eerste kippen nieuwe stijl zijn klaar!
Ze zijn biscuit gestookt en vervolgens gedecoreerd met verschillende kleuren als ondergrond. Daarna is er de decoratie opgebracht en heb ik alles een aantal dagen laten drogen. Gisteren heb ik de kippen geglazuurd met transparant glazuur en nog een keer gestookt op 1060°.
Zelf ben ik erg tevreden met het resultaat terwijl ik nog aan het zoeken ben naar het beste model, vorm, kleuren voor de ondergrond en de decoratie die ik aan wil brengen en de kleuren combinatie van de decoratie. Ook belangrijk voor mij is het vinden van de ideale hoogte van de kippen. Er komen dus een aantal dingen bij kijken voor het goede resultaat. Tevens las ik pauzes in om dan opnieuw met een frisse blik er naar te kunnen kijken anders ga je jezelf herhalen. Het wordt vervolgd.
Er zijn nog 2 bekers van de eerste serie die ik gemaakt heb. Deze bekers hebben niets te maken met project “Op de Kop”. Ze zijn blijven staan omdat ik eerst het project heb afgemaakt.
De bekers waren al biscuit gestookt maar moesten nog gedecoreerd worden wat ik onlangs heb gedaan. Vervolgens heb ik ze gestookt met transparant glazuur op 1220º.
Op de begeleidende foto’s zijn ze nog niet geglazuurd en hoog gestookt.
Als ze gestookt zijn komt er glans op de bekers en dit vertekend het beeld van de decoratie enigszins daarom heb ik ervoor gekozen om de foto’s te maken voordat de bekers geglazuurd werden. Nu komt de decoratie beter uit.
Andere kant van de bekers
De bekers hebben een witte ondergrond en zijn bewerkt met kleurpigmenten die ik eerst op de binnenkant en de ondergrond heb opgebracht. Hierna heb ik het goed laten drogen en er vervolgens de afbeeldingen opgebracht, ook weer met kleurpigmenten. Later heb ik rood en zwart glazuur opgebracht op de oren. Niet te zien op deze foto’s.
De bekers zijn 8 cm hoog en hebben een doorsnee van 9½ cm. Een fikse mok zou je kunnen zeggen. Verder heb ik de vrijheid genomen om de oren zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant van de bekers aan te brengen.
De bekers noem ik primitieve kunst omdat er bewust niet gekeken is naar perfectie maar naar het spontane decoreren met imperfectie en al.
Ik heb het als zeer leuk werk ervaren en ga in de toekomst zeker nog vaker van dit soort bekers maken. Soms moet je gewoon eens wat anders doen en fouten durven maken.
Nadat ik het een en ander heb afgerond aan projecten ben ik begonnen met het maken van kippen. Nu heb menig keer kippen gemaakt maar ik wil het eens op een andere manier doen.
De kippen die ik eerder maakte werden in een verschillende mallen qua groottes gemaakt. De kippen die ik nu heb gemaakt zijn gedraaid wat een heel andere werkmethode en aanblik is.
Nadat ik heb de kippen had gedraaid heb ik ze 2 dagen laten drogen om ze vervolgens te decoreren met kleurpigmenten.
Ik laat het nu alles ongeveer 7 dagen drogen. Ze worden daarna biscuit gestookt en dan nog een keer gestookt met transparant glazuur.
De kippen zijn respectievelijk 10 en 13 cm hoog.
Op termijn ga ik nog wat kippen draaien en op verschillende manieren bewerken maar daar over later.
Ook de kalebas is geglazuurd en klaar. Als ik er te lang mee zou wachten om het te glazuren en te stoken dan is de herfst al voorbij en dat zou jammer zijn.
In de herfst of net iets ervoor vind ik het leuk om het huis te verfraaien met eikels, kastanjes maiskolven, eigengemaakte paddenstoelen enz. Hiertoe behoren ook mijn eigengemaakt werkstukken van klei. In dit geval de kalebassen. De toevalligheid wil dat juist vandaag een echte herfstdag is maar met herfst bedoel ik de mooie kleuren van de bladeren aan de bomen, de nevel, de spinnenwebben, het zonnetje wat nog schijnt en alles wat de herfst fanatisch maakt.
Terug naar de kalebas.
Eigengemaakte paddenstoelen
Zoals ik al beschreef is de kalebas gemaakt in een gipsmal en nadat de klei gedroogd was bewerkt met oranje kleurpigment voor de body.
De steel is gedaan met sinterengobe en er is een beetje groen toegevoegd aan de onderkant van de steel wat het blad moet verbeelden.. Na het drogen heb ik de kalebas biscuit gestookt op 960 graden en vervolgens geglazuurd met transparant glazuur en opnieuw gestookt op 1060 graden.
Het is helemaal geworden zoals ik bedoeld heb en dat geeft altijd een tevreden gevoel.
Het project is klaar en afgerond. De grootste klus was eigenlijk het vastmaken van de bekers maar gelukkig was mijn echtgenoot zo handig om precies te weten wat te doen en de nodige knopen toe te passen. Het touw was wat rommelig en niet makkelijk om te werken maar het hangt.
Ik voeg nog een paar foto’s toe om een beeld te krijgen. Als je op de foto’s klikt kan je de vergrotingen bekijken.
De derde een laatste serie is klaar. Gestookt en geglazuurd en een dezer dagen gaat alles in elkaar gezet worden tot een geheel.
Deze serie bekers zijn gedecoreerd zowel vaan binnen als van buiten en als ze hangen zie je zowel de binnenkant als de buitenkant. De decoratie heb ik gedaan met kleurpigmenten en daarna is alles geglazuurd met transparant glazuur op 1060º
Er is weer een serie koppen klaar. Het zijn ronde kommen met het oor aan de bovenkant. Het accent ligt deze keer op de binnenkant van de kommen die alle vier met verschillende kleuren glazuur zijn bewerkt.
Van twee kommen heb ik de buitenkant met glazuur bewerkt in een donkerblauwe kleur met glitters en de oren zijn geglazuurd met zwart glazuur zodat het accent op de binnenkant beter uitkomt. De andere twee kommen heb ik bewerkt met zwarte sinterengobe die ik zelf gemaakt heb en een mooie donkerbruine doffe uitstraling heeft.
Het is precies geworden zoals ik voor ogen had en dat is altijd een fijn gevoel.
De kommen zijn aan de binnenkant geglazuurd met glazuur dat op 1060 graden gestookt kan worden. Ik heb hier voor gekozen omdat de bekers geen gebruiksvoorwerpen zijn en niet in de afwasmachine gaan.
Ook deze kommen komen aan een touw te hangen en worden in een cluster per serie aan het touw bevestigd. Hoe ik dat precies ga doen is nog niet helemaal duidelijk maar ik weet zeker dat het wordt zoals ik voor ogen heb. Het zal een beetje spelen zijn met de mogelijkheden.
De laatste 4 koppen gaan vandaag nog in de oven en dan is het klei gedeelte klaar. Wordt vervolgd.
Geïnspireerd door de houten kalebas die we een paar dagen geleden tijdens onze wandeling gekocht hebben leek het me wel leuk om zelf eens van klei een grote kalebas te maken. Nu heb ik in het verleden al wel eens kalebassen gemaakt maar ze zijn veel kleiner dan de diegene die ik nu voor ogen heb. De kalebassen die ik al maakte zijn gedraaid en vervolgens enigszins in model gedrukt wat overigens een secuur werkje is. Druk je te hard dan komen er basten in. Laat je de klei te hard worden dan zijn ze niet meer bewerkbaar.
De kalebas die ik gisteren heb gemaakt heb ik in een gipsmal gemaakt. De techniek van het gebruik van een mal is natuurlijk heel anders dan als je iets draait. Het voordeel van een mal is dat het wat groter wordt dan als je het draait. Dat hoeft niet zo te zijn maar ik ben niet zo goed in grote dingen draaien. Dat heb ik niet echt in de vingers. Vandaar de keuze van een mal.
Ook in een mal werken is niet altijd makkelijk want de klei moet steeds wat drogen voordat je verder kunt werken. Je draait de bol steeds een beetje en plakt er dan weer klei aan net zo lang totdat je een ronde bol hebt en er nog een klein gat in zit. Dit gat heb ik gebruikt om de steel van de kalebas in te steken. Nadat alles klaar was heb ik het werkstuk uit de mal gehaald en wat in model gedrukt, er een steel aangemaakt en lijnen opgezet.
Nu laat ik het werkstuk drogen wat ongeveer een week duurt en daarna ga ik het bewerken met kleurpigmenten. De hoogte van de kalebas is 22 cm. Er gaat nog wel een cm af als de klei droog is en misschien nog een beetje tijdens het stoken maar ik houd ongeveer 20 cm over als het werkstuk helemaal klaar is.
Als het allemaal goed uitpakt maak in ook een kalebas in een nog grotere mal maar dat moet even wachten want ik heb mijn “Op de kop” project nog liggen die ik deze week verder ga afwerken, biscuit stoken, doceren, glazuren en nog een keer stoken.
De kalebas die we van de week meenamen naar huis van onze wandeling in Hummelo deed me ineens denken aan een wandeling die we tijdens onze vakantie in Slovenië maakten en wil dit graag met jullie delen.
We maakten die dag een wandeling door verschillende dorpjes waar we aan het eind van de wandeling uitkwamen bij het meer van Bled waar we op de camping stonden. Het was warm en onze voeten waren warm. Het water lokte en we besloten om er een tijdje te rusten. We trokken onze wandelschoenen uit en staken onze vermoeide voeten in het water wat lekker fris aanvoelde en een genot voor onze voeten was.
Het kerkje op het eiland Otok
Na onze voeten te hebben afgekoeld hebben we de schoenen weer aangetrokken om het laatste stuk naar de camping te lopen. We liepen een stukje en zagen bij een rotswand een lokale kunstenaar zitten die met een penseel en inkt mooie tekeningen maakte van het kerkje op het eiland Otok midden in het meer van Bled. Nu ben ik altijd een voorstander van iets meenemen als herinnering en in dit geval besloot ik om een tekening te kopen. De tekeningen hadden een passe-partout dus goed te vervoeren en in een prijsklasse waar je niet wakker van hoeft te liggen en je hebt wel een goede daad verricht..
We komen aan de praat en de man vraagt of we het leuk vinden dat onze namen op de achterkant komen te staan evenals de naam van hemzelf. We vinden het een goed idee en hij gaat aan de gang.
De achterkant van het schilderwerk
Als hij de namen met het penseel op de achterkant schrijft begint hij te schilderen en maakt dwars door de namen heen een tekening van ons terwijl we erbij staan. Het vind het zelf reuze leuk om te doen want hij moet er steeds om lachen of misschien vond hij ons wel komisch, dat heb ik hem niet gevraagd.
We kijken geduldig toe en zien het ontstaan van onze schildering, eerst lijkt het nog niet zo op ons maar met wat uitvegen van de verf een nog wat aanpassingen begint het te lijken. Als hij klaar is moet ik zeggen dat ik de gelijkenis fantastisch vindt en ben er erg blij mee. Hij pakt alles voor ons in een plasticzak en doet er een echtheid certificaat bij. We nemen afscheid, bedanken hem hartelijk en lopen verder. Het was een geweldige ontmoeting met een Sloveen en hoe mooi is dat.
Het was al een fantastische dag maar dit avontuur vond ik toch wel het hoogtepunt.
De derde en laatste serie bekers is klaar en kan nu drogen. Je zal je afvragen waarom 3 series maar dat komt omdat een van de regels is dat het niet meer mag wegen dan 5 kilo en als ik deze series aan een touw hang heb ik dat gewicht bereikt.
Deze keer heb ik de vorm van kommetjes gemaakt en de onderkant in dit geval de bovenkant afgewerkt met een opstaand randje. Vervolgens heb ik er de oren opgezet aan de onderkant c.q. bovenkant. Snap je het nog?
Over een paar dagen worden alle bekers gestookt en daarna gedecoreerd als dat allemaal is gebeurd ga ik het geheel aan elkaar bevestigen en laat ik het eindresultaat zien. Nog even geduld!
Omdat het een mooie zonnige dag is lopen we een eindje. We rijden met de auto naar Hummelo om van daaruit onze wandeling te beginnen. We parkeren onze auto bij restaurant “De gouden leeuw” en lopen van daaruit naar het dorp waar we bij de “Gouden karper” koffie drinken.
Vanaf het parkeerterrein van “De gouden karper” maken we een rondje met als keerpunt het landgoed “Enghuizen”. We volgen de rode paaltjes voor onze route. Het landgoed stelt niet zoveel voor maar rondom is de natuur prachtig en zeker de moeite waard voor een wandeling. We komen langs een boerderij waar buiten houtsnijwerk staat en lopen naar de boerderij toe om alles beter te kunnen bekijken. Het blijkt een boerderij zijn waar van alles te doen is voor feesten- en familiedagen. (www.deklevenhorst.nl)
De boer komt naar buiten om ons te begroeten en vertelt van zijn bezigheden als bedrijf. We krijgen koffie en babbelen nog wat voordat we verder gaan. Ik kon het niet laten om iets van zijn houtsnijwerk te kopen wat inhield dat ik met een houten kalebas de laatste kilometers naar Hummelo heb gelopen maar dat was het wel waard. De kalebas staat nu buiten op een kist. Het komt er prachtig uit en ik ben er dan ook heel blij mee.
Het was een fantastische middag waarvan we genoten hebben van het mooie weer, een prachtig stukje natuur en de dingen die we beleefden.
Laat in de middag waren we weer thuis want de wandeling duurde wat langer dan dat we voor ogen hadden maar we hebben ons kostelijk vermaakt.
De tweede serie van 4 bekers is gedraaid en de oren zijn er op aangebracht. Zoals je kan zien op de foto heb ik de oren aan de bodem van de bekers gemaakt en de bekers zijn dus niet te gebruiken als drinkbekers, ze staan op de kop en zo worden ze ook opgehangen aan een touw dat weer aan het plafond bevestigd wordt.
Misschien is het allemaal nog niet zo duidelijk maar dat komt op den duur wel. De bekers laat ik nu eerst drogen voordat ik verder ga met het decoreren en stoken. Dus tijd voor de volgende serie.
Na een dag te hebben gewandeld om te genieten van het mooie weer was bij thuiskomst de oven met bekers genoeg afgekoeld om te openen en het resultaat te bewonderen. Het is altijd weer een verrassing hoe het is geworden.
De bekers zijn gedecoreerd met verschillende kleuren pigmenten en vervolgens geglazuurd met transparant glazuur en gestookt op 1060º. Ik doe dat nooit met bekers als het gebruiksgoed is maar in dit geval worden de bekers niet gebruikt om uit te drinken vandaar mijn keuze van 1060º
Het is de eerste serie van mijn project “op de kop”. Ik ben tevreden over het resultaat. Nu weer verder met de tweede serie waaraan ik al een begin heb gemaakt.
Een tijdje geleden kreeg ik een uitnodiging om in oktober mee te doen aan een expositie met de titel “Op de kop” en dan in de ruimste zin van het woord. Dat vind ik persoonlijk een moeilijk onderwerp want het werkstuk moet ook nog aan het plafond hangen. Het is dus belangrijk dat je er van onderen in kunt kijken
Aangezien het me soms aan inspiratie ontbreekt en toch graag mee wil doen kwam ik niet veel verder dan bekers te nemen waar ik al mee bezig was en daar op verschillende manieren wat mee te doen.
Ik heb er inmiddels 4 bekers gedraaid en gedecoreerd met kleurpigmenten die nu in de oven staan om biscuit gestookt te worden. Ik heb ze van binnen en van buiten gedecoreerd evenals de onderkant wat ik anders nooit doe maar in dit geval is het wel leuk om dat te doen. Vervolgens als bekers biscuit gestookt zijn ga ik ze nog glazuren met transparant glazuur en sommige oren glazuur ik dan nog met een andere kleur glazuur.
Morgen begin ik aan de volgende serie bekers. Ik maak dan bekers waarvan de oren op de kop komen te zitten maar daarover een andere keer.
Op deze manier maak ik meerdere bekers en als ze allemaal gedecoreerd en gestookt zijn bind ze met de oren aan elkaar met een touw zodat ze aan het plafond kunnen hangen. Het lijkt me een kleurig en vrolijk geheel worden en als het allemaal klaar is laat ik het zeker zien.
Het is leuk werk om te doen en geeft veel plezier bij het maken. Of het geheel voldoet aan de titel “op de kop” weet ik niet maar dat vind ik ook niet zo belangrijk. Wat ik ook nog moet vermelden is het volgende: Het mag niet zwaarder zijn dan 5 kg dus opletten geblazen!
Ik kon het niet laten om iets van zijn houtsnijwerk te kopen wat inhield dat ik met een houten kalebas de laatste kilometers naar Hummelo heb gelopen maar dat was het wel waard. De kalebas staat nu buiten op een kist. Het komt er prachtig uit en ik ben er dan ook heel blij mee.
