Een herinnering

Woensdag 30 augustus

De kalebas die we van de week meenamen naar huis van onze wandeling in Hummelo deed me ineens denken aan een wandeling die we tijdens onze vakantie in Slovenië maakten en wil dit graag met jullie delen.

We maakten die dag een wandeling door verschillende dorpjes waar we aan het eind van de wandeling uitkwamen bij het meer van Bled waar we op de camping stonden. Het was warm en onze voeten waren warm. Het water lokte en we besloten om er een tijdje te rusten. We trokken onze wandelschoenen uit en staken onze vermoeide voeten in het water wat lekker fris aanvoelde en een genot voor onze voeten was.

Het kerkje op het eiland Otok

Na onze voeten te hebben afgekoeld hebben we de schoenen weer aangetrokken om het laatste stuk naar de camping te lopen. We liepen een stukje en zagen bij een rotswand een lokale kunstenaar zitten die met een penseel en inkt mooie tekeningen maakte van het kerkje op het eiland Otok midden in het meer van Bled. Nu ben ik altijd een voorstander van iets meenemen als herinnering en in dit geval besloot ik om een tekening te kopen. De tekeningen hadden een passe-partout dus goed te vervoeren en in een prijsklasse waar je niet wakker van hoeft te liggen en je hebt wel een goede daad verricht..

We komen aan de praat en de man vraagt of we het leuk vinden dat onze namen op de achterkant komen te staan evenals de naam van hemzelf. We vinden het een goed idee en hij gaat aan de gang.

De achterkant van het schilderwerk

Als hij de namen met het penseel op de achterkant schrijft begint hij te schilderen en maakt dwars door de namen heen een tekening van ons terwijl we erbij staan. Het vind het zelf reuze leuk om te doen want hij moet er steeds om lachen of misschien vond hij ons wel komisch, dat heb ik hem niet gevraagd.

We kijken geduldig toe en zien het ontstaan van onze schildering, eerst lijkt het nog niet zo op ons maar met wat uitvegen van de verf een nog wat aanpassingen begint het te lijken. Als hij klaar is moet ik zeggen dat ik de gelijkenis fantastisch vindt en ben er erg blij mee. Hij pakt alles voor ons in een plasticzak en doet er een echtheid certificaat bij. We nemen afscheid, bedanken hem hartelijk en lopen verder. Het was een geweldige ontmoeting met een Sloveen en hoe mooi is dat.

Het was al een fantastische dag maar dit avontuur vond ik toch wel het hoogtepunt.

 

1 Reactie op “Een herinnering

  1. Wat knap!!! Ik zie jullie helemaal zitten; vooral jij Erica. Ik heb altijd reuze bewondering als je met een paar streken zo een karakteristiek kunt neerzetten. Ik zie het graag nog een keer in het echt! Groetjes,

Comments are closed.