Inmiddels ben ik alweer wat verder in het project van de vogeltjes en zal laten zien wat ik zoal gemaakt heb de laatste tijd.
Elke keer als ik even tijd en zin heb draai ik een paar vogeltjes in verschillende maten en hoogtes, soms met een andere kleur klei.Tot nu toe heb ik rode en witte klei gebruikt. De keuze heeft te maken of ik het ga glazuren of met kleurpigmenten werk.
In mijn leven heb ik nog al eens wat verschillende hobby’s gehad die ik dan een bepaalde tijd beoefende en er dan mee uitgespeeld was. Het is voor mij nog steeds moeilijk om me bij een bepaald onderwerp te houden en het uit te bouwen. Na verloop van tijd valt het me op dat ik herhalingen verval en op de automatische piloot creëer en dat is iets wat verafschuw.
Bijvoorbeeld het maken van Afrikaanse poppen. https://www.makkink.eu/blog/index.php/afrikaanse-poppen/(meer…)
Kleine schoteltjes voor hapjes, bijvoorbeeld olijven, saus of theezakjes. Overal voor te gebruiken!
De schoteltjes zijn gedraaid van witte klei en gedecoreerd.
Dit is mijn nieuwe project “vogeltjes”.
Onlangs ben ik begonnen met het maken van vogeltjes waarvan ik er inmiddels 3 klaar heb. Ik draai de lijven van de vogeltjes met rode klei. (meer…)
Een maal per week ga ik naar een keramiek cursus. Ik doe dit al een behoorlijk aantal jaren. Als na de zomervakantie de cursus weer begint bedenken de cursisten een nieuw onderwerp om uit te bouwen gedurende het cursus jaar. Mijn onderwerp voor 2017 is torentjes maken in verschillende soorten en maten. De techniek die ik gebruik is draaien en handvormen in combinatie met decoreren en glazuren. Het zijn allemaal op zich zelf staande technieken waardoor de kans van mislukken ruimschoots aanwezig is, maar dat is juist de bedoeling zodat je er iets van leert.
De schotel op de foto is gedraaid op een gipsplaat. Ik heb witte draaiklei gebruikt en nadat de schotel gedroogd was is het gedecoreerd met verschillende kleuren kleurpigmenten. De doorsnee van de schotel is 24 cm. De schotel laten drogen en gestookt op 960 graden. Daarna bewerkt met transparant glazuur en opnieuw gestookt op 1220 graden. Op de foto is de schotel nog niet geglazuurd (meer…)
Gisteren ben ik begonnen met het maken van een serie vogeltjes. Omdat het gauw lente wordt leek het me wel leuk om alvast in de stemming te komen en werden we vannacht prompt verrast met een sneeuwlaag van ongeveer 4 cm.
De vogels heb ik gedraaid van rode draaiklei, daarna heb ik de snavel, veren en ogen aangebracht.
Op de foto kan je zien dat de linker vogel nog nat is en de andere al enigszins droog is. Je ziet het verschil in kleur. Ik laat ze nu een paar dagen drogen en bedenk ik de tussentijd hoe ik ze ga decoreren.
Deze toren op de foto staat bij een oud bericht op pagina 2
Omdat ik niet tevreden was over het geheel heb ik gedeeltes weggehaald van de toren en ze vervangen door nieuwe stukken en die gebruik wel weer eens voor een andere toren.
In het midden van de toren heb een stuk weggehaald omdat dit stuk niet goed paste. Daarna heb ik het bovenste stuk eraf gehaald en hiervoor heb ik een nieuw stuk gemaakt te zien op de foto
Het nieuwe stuk is gedraaid met witte klei en is vervolgens gedecoreerd met kleurpigmenten in de kleuren die ik al op de andere toren gebruikt had. Eerst alles biscuit gestookt en daarna geglazuurd met transparant glazuur en opnieuw gestookt op 1060 graden. Nu ben ik er wel tevreden over.
Het is dooi en de sneeuw is bijna weggesmolten. Alleen de opgeschoven hopen sneeuw zijn er nog en het zal nog wel even duren voordat ze helemaal weg zijn.
Het motregent en het is saai weer. Vanmorgen een kijkje genomen in onze bollenbak en tot mijn grote verbazing beginnen er al wat bollen op te komen en dat geeft toch wel een lentegevoel waar je blij van wordt. De bollen zijn tijdens de vorst afgedekt geweest dus konden we niet goed zien of ze al opkwamen.
Zoals je kunt zien op de foto zijn de eerste sneeuwklokje al in bloei en dat was een verrassing. Het zijn er nog maar een paar maar het begint te komen. Als de bollen die in de bak staan de winter goed hebben doorstaan komen er nog verscheidene soorten uit de grond wat inhoud dat er steeds wat bloeit gedurende een aantal weken/maanden.
De bollen die in de bak staan vallen in de categorie “Stinzenplanten”. Dit woord is afgeleid van het Friese woord “Stins” voor stenen huis en vormen een groep van verwilderde planten/bollen. Ze komen elk jaar opnieuw op en vermeerderen zich. Je hoeft niet elk jaar opnieuw bollen in de grond te stoppen. Het is ieder jaar weer een vreugde om in het vroege voorjaar alle bollen te zien uitkomen.
Er zijn speciale kwekerijen waar Stinzenplanten en bollen te koop zijn.
Onlangs nog een setje met primitieve beelden gemaakt. Deze keer heb ik gekozen voor klei met een beetje chamotte in een zalmkleur.
De lijven van de beelden zijn gedraaid en de koppen heb ik net zoals het andere setje die ik eerder maakte in een mal gemaakt. Later heb ik de rest op de kop gezet zoals, ogen, neus en een mond. Dit moet wel gebeuren voordat de klei droog is anders plakt het niet meer.
Twee kippen gemaakt in een gipsen mal met zalmkleurige klei gemengd met 25 % fijne chamotte. Deze klei gebruik ik vanwege de mooie kleur en omdat het enigszins stevige klei is vanwege de toegevoegde chamotte.
Nadat de lijven uit de mal kwamen heb ik de koppen en wat veren op de lijven gemaakt. De veren zijn met de hand gemaakt en uitgesneden met een mes. De koppen met kam en snavel is met de hand gevormd. Alles is daarna aan elkaar gemonteerd met kleislib van dezelfde soort klei.
Hebben we eindelijk nieuwe sprinters komt de trein in Nijmegen aan glimmend gepoetst met mooie nieuwe stoelen met mooi gekleurde bekleding en fantastisch ingericht maar vooral schoon. Nu blijkt dat de trein niet kan vertrekken omdat de deuren niet meer dicht willen gaan. Er moest een monteur komen om het ongemak te verhelpen wat ongeveer een kwartier in beslag nam voordat de sprinter weer verder kon rijden richting Arnhem. Alle andere treinen moesten uitwijken naar andere perrons evenals de passagiers.
We zullen maar zeggen alle begin is moeilijk. Het zal wel weer goed komen. Ga eens met de trein dan beleef je altijd wat.
Onlangs heb ik een aantal bekers gedraaid met witte draaiklei en in verschillende groottes. Van links naar rechts op de foto te beginnen op de achtergrond, paarse beker (theebeker), groene beker (senseo beker), turquoise beker, (waterbeker), gele beker (theebeker). Op de voorgrond ligt een theebeker
Ze dienen als aanvulling voor het servies.
Maak een pasta van kaneelpoeder en honing, smeer het op brood, in plaats van pindakaas, kaas of jam, en eet dit regelmatig als ontbijt. Dit verlaagt het cholesterolgehalte in het bloed en dat behoedt tegen een hartaanval. Voor hen die reeds een hartinfarct hebben gehad, beschermt deze combinatie tegen een volgende.
Wat in het algemeen wordt gemerkt, is dat de kortademigheid snel minder wordt en dat het hart sterker wordt. In Amerika en Canada wordt dit toegepast in verschillende bejaardentehuizen en is geconstateerd dat de aderverkalking en stijfheid van de aderen afnemen en dat aderen weer elastisch worden. (meer…)
De primitieve beelden zijn klaar. Eerst nadat ze gemaakt waren zijn ze biscuit gestookt op 960 graden. Daarna heb ik ze bewerkt met rode ijzeroxide op de ondergrond, de witte klei. Nadat alles gedroogd was heb ik de beelden nog een keer ingewassen met kobalt carbonaat en het er weer enigszins afgeveegd om de kleur blauw niet al te sterk te maken wat gedeeltelijk gelukt is. De blauwe kleur is prima alleen komt de rode ijzeroxide er niet meer doorheen maar daar kan ik wel mee leven. Opnieuw alles gestookt maar nu op 1060 graden. Dezelfde temperatuur die ik soms gebruik als iets geglazuurd wordt.
Kobalt carbonaat is als poeder te koop in de vakhandel en wordt voor het gebruik aangelengd met water en daarna gebruikt voor inwassen. Hetzelfde geldt voor oxides en andere carbonaten die verschillende soorten kleur geven bij gebruik.
De beelden hebben een mooi plaatsje gekregen op een plaats waar ze goed uitkomen.
Het is leuk om met kinderen of om zelf zaadbommen te maken en in je eigen omgeving rond te strooien. Uit deze bollen met klei, biologische compost en biologische zaden groeien vele verschillende bloemen met veel voeding voor bijen.
Het moederbeeld is klaar om gestookt te worden. Het hoofd is in een gipsen mal gemaakt en alles is gedecoreerd met kleurpigmenten. Ee hele klus maar het is zo ver naar mijn zin geworden.
Over een paar dagen ga ik het biscuit (960 graden) stoken. Het wachten is op de klei die goed droog moet zijn. Ik durf het niet goed aan om het nu al te stoken waar nog bijkomt dat het economischer is om een volle oven te hebben i.v.m. de stookkosten, dus moet ik nog even geduld betrachten. Het moeilijkste gedeelte van het hele proces.
Soms gaat er wat verkeerd zo ook deze keer. Bij het vastpakken van een pot viel er een stuk uit, onbruikbaar dus afdeling prullenbak. Nu blijft er dus een pot over en veranderen de plannen. Ik heb nog niet zo lang geleden 2 poppen gemaakt, een jongen en een meisje te zien op de foto. Het leek me wel een goed idee om de kinderen een moeder te geven.
Het lijf is er al en is ondertussen gedecoreerd met dezelfde kleurpigmenten als de andere twee poppen. Aan het hoofd wordt nog gewerkt. Daarna laat ik alles verder drogen totdat het biscuit gestookt kan worden.
De koppen die ik al gemaakt heb worden gebruikt voor andere beelden die ik hierna ga maken.
Het nieuwe jaar gestart met het maken van 2 beelden. Vanmorgen begonnen om 2 potten te draaien die taps toelopen. De hoogte van de beelden is 15 en 18 cm wordt ongeveer 1.5 cm minder na het biscuit stoken. Je verliest dan ongeveer 10 % van het totaal. De potten zijn gedraaid van witte draaiklei.
Na een aantal uren te hebben gedroogd waren de potten stevig genoeg om er de armen en borsten op te maken. Dus mannetje, vrouwtje. Nu laat ik alles eerst drogen en ga later verder met de hoofden. Wordt vervolgd!
Na ons avontuur van gisteren naar de gletsjer in het Stubaital hebben we vandaag een wandeldag.
Na het ontbijt vertrekken we met de auto naar Milders, een dorp vlakbij ons pension om een huttenwandeling te maken wat inhoud dat we naar een hut lopen en weer terug. We vertrekken van een parkeerplaats net buiten de plaats op 1350 m. (meer…)
Nu heb ik het al een paar keer over mijn oven gehad waar ik de klei in stook of bak. Het is misschien wel een goed idee om er iets over te vertellen. De oven die ik heb heeft een inhoud van ongeveer 30 cm hoog bij 36 cm breed en kan een temperatuur bereiken van 1300 graden wat afhangt hoe dicht de oven bij de bron staat, daar waar de elektriciteit het huis binnenkomt. Hoe dichter de oven bij de bron staat hoe beter het is. De gewenste temperatuur wordt dan bereikt en je verbruikt daardoor minder stroom.
Om de oven te stoken gebruik ik de bijkeuken, omdat die naast de meterkast ligt en omdat er een goede afzuiging naar buiten is. Dit is belangrijk omdat de eventuele hinderlijke stoffen niet het huis in gaan.
De oven hoeft niet op krachtstroom gestookt te worden wat in mijn geval wel fijn is, want we hebben in dit huis geen krachtstroom. Zwaardere ovens waarin hoger gestookt kan worden hebben krachtstroom nodig, maar in mijn geval is dat als hobbyist niet nodig. (meer…)
De grote toren is klaar. Het kostte moeite en is niet helemaal geworden wat ik ervan verwachtte. Omdat ik de toren in gedeeltes gemaakt heb. Het waarom beschrijf ik in een eerder gepubliceerd bericht.
Veel heb ik er van geleerd zodat ik het een volgend keer beter kan doen. Het probleem was dat ik er niet regelmatig aan kon werken en het overzicht verloor waardoor het resultaat tegenviel. Volgende keer beter maar ik houd wel van uitdagingen.
Op de valreep is er nog een kandelaar gemaakt voor de kerst. Eigenlijk wilde ik er twee maken maar of het er voor de kerst nog van komt? Wie weet!
Op de een of andere manier vliegt in december de tijd altijd voorbij en voor je het in de gaten hebt is het alweer januari.
De kandelaar is op een gipsplaat gedraaid en op de plaat gedroogd, je krijgt dan een mooie vlakke bodem en je hoeft het niet te verplaatsen. Het geheel is zoals gewoonlijk biscuit gestookt en daarna met wit mat glazuur met gliters bewerkt en opnieuw gestookt op 1060 graden.
Wist je dat in deze tijd van het jaar overal kerstmarkten worden georganiseerd? Kijk maar eens bij Google onder kerstmarkten. Je kunt er misschien niet van houden maar kijk dan eens naar kleinere markten in Duitsland. Onlangs zijn we op de kerstmarkt geweest van Schloss Moyland, een kasteel dat op de weg tussen Emmerich en Kleef ligt. Het is een kleinschalige markt die gegroepeerd staat in de kasteeltuin.
Op deze markten is veel huisvlijt en keramiek te zien en te koop. Leuk als je er van houdt, ook aan het eten en drinken is gedacht. Voor elk wat wils.
Het slot is te bezichtigen en heeft wisselende tentoonstellingen op allerlei gebied. Altijd de moeite waard om eens te bezoeken. Hierbij de link van het slot met de openingstijden en tentoonstellingen Schloss Moyland
Het vriest momenteel behoorlijk in het oosten van het land. Er worden waarden bereikt van min 9 graden en dat mag je best koud noemen. Het fijne ervan is dat je heerlijke wandelingen kunt maken. De zon schijnt en als je je warm aankleed is het goed te doen. De natuur knispert en je kunt prachtige foto’s maken.
De ganzen trekken zuidwaarts om warme oorden op te zoeken. Ze vliegen in formatie wat mooi is om te zien. De ijsbaan hebben ze vol laten lopen met water in de hoop dat het een beter schaatsjaar wordt dan vorige jaren.
In de adventtijd hoor je in de verte en vlakbij de Midwinterhoorn blazers wat bij iedereen de sfeer van de komende kersttijd oproept. Het is van oudsher een traditie tijdens de Advent weken. Er mag alleen in die periode geblazen worden vandaar dat je het overal hoort.
De midwinterhoorn is een traditioneel houten instrument die heden ten dage nog wordt gebruikt in de Achterhoek, Twente, de Veluwe. het zuid oosten van Drenthe, het oosten van Salland en op sommige plaatsen in Duitsland nabij de grens met Nederland.
Een midwinterhoorn wordt gemaakt van een Berken -elzen -of wilgenstam. Hoewel dit instrument van hout is gemaakt, wordt hij als hoorn gerekend tot de koperblazers. De toon wordt gevormd door de spanning van de lippen. Er kunnen dan ook alleen natuurtonen worden voortgebracht, bijvoorbeeld G-c-e-g. De vorm van de hoorn doet denken aan de carnyx van de Kelten. Hiervan zijn bij opgravingen diverse exemplaren tevoorschijn gekomen in onder meer Schotland en Frankrijk.
Voor verdere informatie zie: (Bron wikipedia)