Omdat we de kalkrotsen al een paar keer hadden gezien vanaf het land leek het ons leuk om het vanaf de zee ook eens te bekijken. Informatie ingewonnen en een boeking gemaakt voor een zee trip met boot.
Het weer was goed alleen een beetje winderig.
We voeren vanuit de haven richting rotsen maar eerst kregen we nog een weilandengebied te zien voordat de de rotsen in zicht kwamen. De weilanden en akkerlanden liggen direct aan zee wat een prachtig gezicht is vanaf de boot. In de verte zie je de boerderijen liggen.
Het lijkt erop dat de stranden niet zo intensief gebruikt worden zoals wij het gewend zijn, misschien omdat er niet veel strand is?
Na de weilanden komen abrupt de rotsen boven de zee uitstekend in al hun pracht. Wederom een grandioos gezicht maar nu vanaf de zee.
Het was in een goed besteedde middag.
Op 24 juni hebben we vanaf de camping een wandeling gemaakt naar het strand. De route heen en terug is ongeveer 9 km. We hebben de kalkrotsen bekeken die langs de kust van Denemarken liggen een indrukwekkend gezicht.
De route tot aan zee liep langs grasvelden en vervolgens al klimmend naar een bos gebied.
Op het hoogste punt in het bos kun je de kalk rotsen zien liggen.
Om bij de zee en de rotsen te komen moet je met een behoorlijk aantal trappen afdalen naar het strand. Eenmaal beneden heb je een fantastisch uitzicht over de zee en de kalkrotsen (foto)
In het najaar wordt het voor ons weer een drukke tijd i.v.m de verhuizing en alles wat erbij komt kijken dus nu nog even tijd voor vakantie. We besloten om naar het noorden te trekken en te genieten van de rust en de natuur die Scandinavië te bieden heeft. We zijn begonnen in Denemarken en zien van daaruit verder. Het is prachtig zomerweer en staan op een mooie natuur camping. Wat wil een mens nog meer?
Op deze twee foto’s kan je zien hoe uit een boomstam dieren zijn gesneden. Je kunt ze bewonderen bij Kasteel Hakfort in Vorden. Het hout is inmiddels wat verweerd waardoor ze nog mooier zijn geworden. Vraag me niet welk soort dier het is, het staat er helaas niet bij maar mooi zijn ze wel!
De koffiebekers zijn klaar en hierbij het resultaat!” Nadat de bekers droog waren heb ik ze gestookt op 960 graden en daarna laten afkoelen.
De bekers heb ik vervolgens met donkerbruin gespikkeld glazuur bewerkt en opnieuw gestookt maar nu op 1220 graden. Je hebt er wat werk van maar dan heb je ook wat.
Op de foto staan verschillende bekers. Het zijn theebekers en koffiebekers met verschillende breedtes en hoogtes. Ze zijn een paar dagen geleden gedraaid en moeten nu een paar dagen drogen. Soms gebeurt dit snel soms duurt het wat langer afhankelijk van het vocht in de ruimte.
Als ze goed droog zijn kunnen ze voor de eerste keer gestookt worden op 1060 graden. Daarna worden de bekers geglazuurd en opnieuw gestookt op 1220 graden. Dit noem je hoog stook wat inhoud dat de scherf gesinterd is en geen schadelijke stoffen meer opneemt bijvoorbeeld van de tabletten in de afwasmachine.
Na dit proces zijn de bekers klaar voor gebruik.
Ondanks dat we gaan verhuizen ter zijner tijd hebben we toch nog wat bakken opgevuld met één-jarige planten.
Het is altijd fijn om wat uit eigen tuin te kunnen gebruiken.
Het is momenteel groeizaam weer en de gewassen krullen de grond uit.
We zijn de afgelopen dagen op Vlieland gewest waar het altijd goed toeven is. Een niet al te groot groot eiland die maar een dorp kent. Het is een prachtig eiland waar je kan wandelen en fietsen en van het strand en de zee kan genieten.
Enkele huisjes in de duinen vlak aan zee.
Op deze plek aan het eind van de het eiland ligt een gebied waar je alleen maar kan komen als je er voor boekt en onder begeleiding. Het gebied heet de Vliehors een uniek stukje Nederland.
Op dit stukje is een rariteiten museum waar alles wat op het strand wordt gevonden hier verzameld is.
Een van mijn koffiebekers heeft het niet gehaald als beker. Persoonlijk vind ik het altijd moeilijk om het te zien als een totale mislukking. Mijn hersenen draaien dan op top snelheid om iets te bedenken wat ik er dan nog mee kan doen.
Het onderste gedeelte van de beker was nog in tact dus alles een beetje bij geschuurd en de scherpe randjes wat bijgewerkt en vervolgens alles bewerkt met unicolor een soort glazuur waarmee je leuke dingen kan doen op kleine werkstukken. Dus toch nog een gelukt!
Helaas is de tijd van de Tulpen weer bijna voorbij zowel in de tuinen als in de winkels. Conclusie “Het is lente”
De vogels zingen weer en maken nesten. We hebben in onze nestkastjes meesjes die bezig zijn hun nest te maken dus volop leven.
Het is de bedoeling om drie van deze bekers te maken en ze alle drie op dezelfde manier te glazuren. Op een later tijdstip maak ik er nog drie bij en die geef ik een bruine kleur en dan is mijn servies compleet.
De bekers zijn gedraaid op een draaischijf.
Voor de bekers heb ik witte klei gebruikt zonder chamotte. Dat betekend zonder steentjes wat de klei goed bewerkbaar maakt voor het draaien. Klei met chamotte (steentjes) gebruik je meestal voor boetseren van beelden enz. Een totaal andere techniek dan draaien zoals je zal begrijpen.
Als de beker naar wens gedraaid is maak je er een oor aan. Dit doe je als de klei al een beetje droog begint te worden en al wat steviger aanvoelt. Daarna laat je de beker helemaal drogen. Als de beker droog is na ongeveer een week wordt de beker gestookt in een speciale klei oven op 1060 graden. Dit duurt ongeveer 6 tot 8 uur. Als de oven afgekoeld is tot ongeveer 50 graden kan je het werkstuk uit de oven halen en vervolgens wordt er geglazuurd.
Je bewerkt de beker(s) met het gewenste glazuur en laat het opnieuw goed drogen. Dan gaat de beker opnieuw in de oven en stook je alles op 1220 graden. De beker(s) zijn daarna te gebruiken om uit te drinken omdat de klei dan niet meer poreus is wat het nog wel is als je de eerste keer stookt op 1060 graden.. Dit proces duurt eveneens acht uur of langer afhankelijk van de hoeveelheid bekers die in de oven zitten. Als de oven afgekoeld is tot ongeveer 50 graden haal je de beker(s) uit de oven en zie daar het eind resultaat.
Zaterdag 18 mei 2019 In het najaar begin ik aan een levens echte kip. Dit doe ik op de cursus waar ik naartoe ga. Ik kan nog wel wat aanwijzingen en inzicht gebruiken dus een mooi project voor volgend seizoen.
In de voorliggende maanden maak ik wat studies om het een beetje in de vingers te krijgen. Ik maak gedeeltes van de kip met name de kop om inzicht te te krijgen hoe ik het bedoel en welke kleur klei er het beste bij past en natuurlijk de werkwijze. Allemaal even belangrijk.
Nu kan je heel veel bedenken maar het moet ook te realiseren zijn en op het plaatje lijken in je hoofd.
Zie hier het eerste exemplaar waar ik redelijk tevreden over ben. Ik laat de kop eerst drogen en daarna wordt hij biscuit gestookt. Op zichzelf ook weer een uitdaging want hoe blijft de kip in de oven staan op de smalle hals.
Vrijdag 10 mei 2019 Iemand zij tegen mij dat het eigenlijk best enge maskers waren die ik maakte en daar moest ik even over nadenken.
Waar ik mezelf altijd op betrap is dat ik mooie dingen wil maken dus ook zo bij de maskers die ik onlangs maakte. Op het moment dat ik er mee bezig was realiseerde ik me dat ze weer te aardig werden. Dus tijd voor een andere aanpak.
Het deed me er aan denken dat wij als mensen ook een masker ophebben. We willen aardig gevonden worden ergens bij horen en ga zo maar door terwijl we ons in werkelijkheid soms heel anders voelen.
De maskers die ik gemaakt heb vertegenwoordigen dus precies het tegenovergestelde, ze laten het donkere in de mensen zien terwijl we best aardig en vriendelijk zijn aan de binnenkant. Hiermee sluit ik het masker project af en begin weer aan iets anders.
Vrijdag 3 mei 2019 Er zijn nog twee maskers gemaakt de afgelopen weken. Een heb ik gemaakt op de cursus waar ik naartoe ga en de Harlekijn heb ik thuis gemaakt.
Ze zijn nog niet helemaal klaar maar ik wilde ze toch alvast laten zien.
De maskers zijn gemaakt van witte klei met grove chamotte.
Het masker met de baard ga ik bewerken met verschillende oxides die verschillende kleuren geven. Dit ga ik doen na de biscuit stook.
De harlekijn heb ik bewerkt met de kleurpigmenten, rood geel, groen. Het gezicht heb ik wit gemaakt en met bruin bewerkt wat ik weer afgeveegd heb. Nu nog niet te zien maar als het biscuit gestookt is komt ook het bruin te voorschijn.
Als alles goed droog is, ongeveer na 14 dagen, worden ze biscuit gestookt op 960 graden. Vervolgens bewerk ik de een met oxides en de andere wordt geglazuurd met transparant glazuur en dan worden ze opnieuw gestookt op 1060 graden.
De wortelboom is klaar en goed gelukt.
Ik heb de boom eerst gestookt op 960 graden en daarna heb ik de boom nog een keer gestookt op 1060 graden. Alles heeft het goed doorstaan en het verschil tussen de kleuren klei is nu goed te zien.
Als je op de foto klikt kun je de vergrote foto bekijken.
Het masker is klaar en hangt buiten aan de muur. Het is bewerkt met de kleurpigmenten wit, zwart en bruin.
De ondergrond heb ik wit gemaakt, daarna heb ik wat bruin gebruikt voor de accenten op de witte ondergrond. Als laatste heb ik de baard, snor en het haar bewerkt met een beetje zwart.
Voor de ogen heb ik twee bruine beren ogen gebruikt, niet goed te zien op de foto. Het masker is gestookt op 1060 graden.
Het resultaat is zoals ik het bedacht had dus goed gelukt!
Tijdens een wandeling op de Lochemseberg kwamen we langs deze boom. Nu is het niet de eerste keer dat we op dit pad lopen maar deze boom is zo bijzonder dat hij blijft fascineren met zijn uitgewassen wortelgestel.
Deze keer kwam ik op het idee om er iets met klei mee te doen. Een paar dagen later thuis begonnen om van rode klei een ondergrond te maken. Dit heb ik gedaan met klei met grove chamotte om de aarde waarin de boom staat te vertalen.
De boom met de wortels heb ik daar weer bovenop gezet met witte klei ( ook grove chamotte). Dit heb ik gedaan om het verschil tussen de grond en de boom te benadrukken. Wel heb ik de ondergrond eerst wat hard laten worden zodat ik de onderkant uit kon hollen om te voorkomen dat het geheel te zwaar wordt en om luchtbellen in de klei te voorkomen.
De klei heb ik alvast opgebouwd op de ovenplaat omdat het dan niet meerdere keren overgeplaatst hoeft te worden voor het stoken om afbreken van de takken te voorkomen.
Waarschijnlijk laat ik het werkstuk zoals het gemaakt is want het is vrij moeilijk om met de wortels van de bomen wat te doen qua kleur en omdat er niet goed meer bij te komen is. Het wortelgestel is erg fragiel.
Het is goed gelukt en ik ben er tevreden met het resultaat. Het moet nu langzaam drogen vanwege het verschil in dikte van het werkstuk. Voorlopig laat ik er een stuk plastic omheen zitten zodat het van de boven- en de onderkant kan drogen. Daarna laat ik het helemaal drogen in de hoop dat de dunnere delen in tact blijven. Ik ben benieuwd!
Onlangs ben ik begonnen aan een masker. Heel lang geleden heb ik er ook al eens een gemaakt maar dat is alweer jaren geleden.
Het lijkt misschien gek maar het blijkt dat ik nog steeds wat moeite heb met wennen aan een andere manier van werken dan bij het draaien. Het resultaat duurt langer en de manier van opzetten van het werk is ook anders. Wat inhoud dat ik soms steunen moet aanbrengen of eerst heel veel klei moet gebruiken om de vorm te behouden om het daarna uit te hollen. Het werkstuk wordt dan te zwaar en er gaat te veel klei in het werkstuk zitten waardoor het lange tijd nodig heeft om te drogen. Je maakt dan ook meer kans op barsten. Het hele proces is anders en dat was ik een beetje vergeten met de loop der jaren.
Het grote voordeel is dat je er net zo lang aan kunt werken totdat het resultaat je bevalt. Er is nooit een moment dat ik er moedeloos van wordt want dan zet ik het werkstuk even weg en ga er later weer mee verder.
Het masker moet nog bewerkt worden met kleurpigment en daarna worden gestookt maar dat laat ik op een ander tijdstip zien als het masker klaar is.
Het is eindelijk zover. Na bijna een cursusjaar eraan hebben gewerkt te hebben is het schaap klaar.
Het schaap is van binnen helemaal uitgehold evenals de kop. Het vacht zit erop en nu laat ik het een aantal weken drogen. Het zal ongeveer 3 weken duren voordat het goed droog is en dan gaat het in de oven.
Ik laat het schaap zoals het is en ga geen kleurpigmenten of glazuur gebruiken. Dus puur natuur.
De lengte van het schaap is ongeveer 60 cm en de hoogte ongeveer 40 cm. Na de stook is het geheel wat gekrompen en dan zien we vanzelf hoe groot het schaap in werkelijkheid is.
Het was een leuk en leerzaam project vooral de tijd die ik eraan gewerkt hebt. Ik had nooit van mijzelf gedacht dat ik zolang met iets bezig kon zijn zonder mijn geduld te verliezen maar het is gelukt en ik ben blij met het resultaat.
Alweer een paar dagen verder. We hebben inmiddels alweer wat rondgekeken. Eerst hebben we de tuin bekeken waarin veel mooie bomen, bloemen en planten staan. Het is er heerlijk om te zitten en het weer werkt ook echt mee.
Gisteren zijn we naar het plaatsje Playo el Remo gereden aan de westkant van het eiland waar we een lavastrand bezoeken. Tegen de bergen aan zijn bananenplantages en aan het strand staan een aantal huizen. De meeste huizen zijn vakantiewoningen. In een klein restaurantje drinken we koffie en we eten wat. Het is er gezellig druk.
Vandaag rijden we naar het zuidelijkste puntje van het eiland waar we stoppen bij de plaats Los Canarios. Op deze plek is een zoutwinning. We parkeren de auto bij de vuurtoren en bezoeken de zoutwinning. Het is bijzonder om te zien hoe het zout dat gewonnen wordt wit afsteekt tegen het zwart van de lava. Al met al een indrukwekkende gebeurtenis zoals het zout gewonnen wordt en hoeveel tijd er overheen gaat voordat het zout gebruikt kan worden. Op deze manier krijgen we een goed beeld hoe alles hier reilt en zeilt op dit eiland en er is nog veel meer te zien.
Het nieuwe jaar is begonnen en we zijn alweer een aantal weken in 2019. De feestdagen zijn weer achter de rug en langzamerhand beginnen we weer te wennen aan de dagelijkse ritmes van het leven. Het weer werkt nog niet zo mee maar het is natuurlijk ook nog maar net winter.
We proberen weer een ritme te vinden en het vergaat ons net zoals de windmolen op het plaatje, de ene keer gaat het snel, de andere keer weer wat langzamer maar uiteindelijk komen we er wel.
handgevormde schaaltjes
Zo gaat het ook met kleibewerking. We maken af wat vorig jaar is blijven liggen en bedenken al vast weer nieuwe dingen en mogelijkheden om mee van start te gaan. De ideeën zijn er wel nu nog de uitvoering ervan.
We hebben een jaar lang de tijd om iets nieuws te beginnen met de mogelijkheid om het weer mooier en beter te maken en ervan te leren.
Op de rechter zijde van de pagina heb ik een foto neergezet met een aantal schaaltjes die ik al eens gemaakt heb. Ze vertegenwoordigen een op elkaar gestapelde hoeveelheid resultaten die weer aanleiding geeft voor inspiratie.
Ik hoop ook dit jaar weer een aantal nieuwe creaties te maken die ik hier weer zal posten samen met de beschrijving en de tot totstandkoming.
Ik gun mezelf nog even de tijd voordat ik weer vol aan de gang ga maar ik blijf jullie op de hoogte houden.
Aan alle trouwe volgers van mijn blog. Het was wat het bloggen betreft een rustig jaar. Niet omdat ik niet veel gedaan of te vertellen heb maar omdat niet alles zich leent om te melden of een herhaling is van een vorig bericht.
Mijn nieuwe cursus bevalt me prima en ik hoop in de toekomst mooie dingen te kunnen maken en laten zien. De tijd van het maken duurt iets langer dan bij het draaien en de werkwijze is totaal anders maar zeker net zo leuk als draaien en met meer mogelijkheden.
Wens ik jullie nog een hele fijne kersttijd en vooral veel inspiratie en een goede gezondheid voor het nieuwe jaar.
De mannetjes zijn klaar om de wijde wereld in te gaan en een dezer dagen is het zover.
Ze zijn alle 30 goed gelukt. Ze zijn bewerkt met rode kleurpigment en daarna met transparant glazuur.
Als het weer wat minder guur is breng ik ze naar het bos en krijgen ze een plaatsje. Het is de bedoeling dat ze de kerst halen dus ga ik ze op plekken zetten die niet direct opvallen maar ook niet helemaal uit het zicht zijn.
Misschien dat ik op een later tijdstip er nog een paar bij maak om ze eventueel aan te vullen, indien nodig maar dat is even afwachten.
Onlangs berichtte ik over de La Pedrera van Gaudi die ik wilde namaken. Inmiddels is het huis/gebouw klaar. Het is niet het hele gebouw, alleen de bovenste verdieping en het dak. Het is in geen geval een kopie geworden maar een eigen interpretatie.
Het was erg leuk om er aan te werken maar ook erg moeilijk.
Het is gemaakt van witte klei met een beetje chamotte. De kleuren van het huis zijn rode ijzeroxide, grijs en steenrood kleurpigment.
Het gebouw in Barcelona is vrij saai van kleur dus daar is niet veel mee te doen en om er een kleurig geheel van te maken daar leent het gebouw zich niet voor en vond ik ook niet erg passen.
Het huis is gemaakt in twee delen, het huis en het dak De torentjes op het dak heb ik geglazuurd met blauw glazuur met glitters erin waardoor het een sprookjesachtig idee geeft. De torens op het dak van de La Perera in Barcelona zijn beige/steenrood en vormen een op zichzelf staand geheel en niet te evenaren.
Het project kerstmannetjes/kabouters is inmiddels op gang gekomen. Ik heb er 10 gemaakt en wil er nog 20 bijmaken zodat ik in totaal 30 mannetjes heb. Ook wil ik er nog een paar paddenstoelen bij maken.Tegen de kerst ga ik ze in het bos plaatsen bij voorbaat in een omgeving waar veel kinderen komen.
De kerstmannetjes/kabouters maak ik van leerkleurige klei. Vervolgens bewerk ik ze met rode en witte kleurpigmenten en stook ze dan biscuit op 960 graden. Als dat klaar is bewerk ik ze nog een keer met transparant glazuur en stook ze opnieuw maar nu op 1060 graden.
Het is reuze leuk op deze mannetjes te maken en ze vervolgens in het bos te zetten. Ik laat zeker nog een keer een berichtje achter hoe het eruit ziet als ze klaar zijn.
De titel klinkt weliswaar hoogdravend maar het gaat over een gebouw in Barcelona, ontworpen door “Gaudi” bekend van de Sagrada Familia.
De kerk in Barcelona die maar niet afkomt.en waar men al vele jaren aan bouwt. Nu ga ik het niet verder over Gaudi hebben maar over het onderwerp waar ik aan begonnen ben.
Onlangs heb ik bedacht om eens een huis van klei te maken wat van de hand van Gaudi komt. Natuurlijk kan ik zoiets niet precies namaken dat is te hoog gegrepen maar ik kan wel op mijn eigen manier een huis van klei maken wat er op gebaseerd is.
Allereerst maak ik niet het gehele gebouw maar alleen de bovenste verdieping en de torentjes die op het dak staan. Op de foto kan je zien dat ik al een paar torentjes heb gemaakt in de steil van Gaudi.
Ik maak alles van witte klei met wat chamotte. Over de decoratie die ik ga toepassen ben ik nog niet helemaal eens. Het gebouw zelf is grijsachtig van kleur en de torentjes steenrood. Vrij saai dus maar misschien is dit ook wel weer een uitdaging. Wordt vervolgd.