Dinsdag 21 maart
Alweer een nieuwe dag en deze keer trekken we verder Indiana in naar het zuiden van Kentucky.
We waren vanmorgen om 5:00 uur wakker. Dit vanwege het tijdsverschil. Tot 6:00 uur blijven liggen maar toen ging het echt niet meer.
Na het ontbijt en nog maar amper licht zijn we weer op pad gegaan verder naar het zuiden. De bedoeling was om naar het Patoka Lake te gaan. Onderweg hadden we een prachtig uitzicht over de velden waar paarse bloemetjes bloeiden en de hele omgeving paars maakte wat een schitterend gezicht was.
Onderweg even gestopt bij een Wal-Mart om nog wat dingen te kopen die we gisteren vergeten waren. In de supermarkt kwamen we Amish vrouwen tegen die hier boodschappen gingen doen maar dan wel met paard en wagen. Ze parkeren het paard en de wagen op het parkeerterrein van de supermarkt waar een stang is aangebracht om het paard aan vast te maken, De Amish mogen niet gefotografeerd worden maar het paard en de wagen wel. (zie foto)
Als we klaar zijn met de boodschappen rijden we verder naar het meer Het is inmiddels 18 ° geworden en soms schijnt de zon en dan is het best warm.
Bij het Patoka meer aangekomen is er niet veel te beleven, het is een kunstmatig meer waar een paar mannen aan het vissen zijn. Er is geen mogelijkheid voor een wandeling en dat is jammer.
We maken eten klaar, zitten even in de zon en dan gaat het verder richting camping KOA Prizer point wat aan een meer ligt in de staat Kentucky vlakbij de plaats Cardiz in een gebied wat Land between the lakes genoemd wordt
We rijden er naartoe in een totaal veranderd landschap waar weinig mensen wonen en veel graan silo’s staan vanwege het graan dat hier verbouwd wordt. Ook lijkt het alsof het hier minder geregend heeft. Er staan niet veel huizen en je zou je hier zomaar eenzaam kunnen voelen.
Onderweg wordt het steeds donkerder en dan begint het te regenen. We komen in de regen op de camping aan maar de plek die we krijgen is fantastisch, direct aan het meer.
Op het moment dat we Kentucky binnen rijden komen we opnieuw in een andere tijdszone terecht en gaat de tijd voor ons weer een uur terug. We hebben dus een extra uur vandaag, Jippie!
We hebben vandaag 296 mile gereden.
Wat leuk dat je een reisverslag maakt! Ik werd er zojuist op geattendeerd door m’n moeder.
Haha, vandaag pas de ingetekende route gezien op de kaart, dat zijn heel wat mijlen in 4 weken.
Geweldig dat iedere staat weer z’ n eigen cultuur heeft.
Groetjes van ons.