Donderdag 27 april
Een aantal jaren geleden is dit verhaaltje geschreven en ik vond het wel leuk om het te posten.
Er was eens een klein vrouwtje, misschien was ze een gnoom of een Hobbit of zelfs een kabouter maar dat is verder niet bekend. Ze liep op een natte herfstachtige namiddag door het vochtige met mos bedekte bos. Ze was naar de stad geweest en had de opdracht gekregen om een verhaal te schrijven over het leven in het bos.
Zij zocht haar huisje bij de boomstronk die zij tijdens de wintermaanden bewoonde en waar zij haar wintervoorraad had opgeslagen. De omgeving van haar winterverblijf zou mogelijk de inspiratie en de stilte geven die zo brood nodig is om een goed verhaal te schrijven. Gelukkig had ze voor deze opdracht de tijd gekregen tot aan de lente.
Het was al laat in de herfst waardoor het moeilijk was vanwege alle gevallen bladeren het pad naar haar huisje te vinden. Ook werd het al bijna donker en nog was haar huisje niet in zicht. Zij moest nu snel zijn want anders werd het onmogelijk haar huisje terug te vinden want er waren geen lantaarns in het donkere bos.en lucifers of kaarsen had zij niet bij zich maar die zouden toch niet hebben geholpen want het waaide te hard. Ook had ze geen broodkruimels gestrooid en zoals we uit ervaring weten heeft dat ook geen zin.
Het was nu helemaal donker in het bos en het kleine vrouwtje zag geen hand voor ogen. Nu werd het serieus want ze had alleen nog haar herinnering waar het huisje zou kunnen staan. Gelukkig schoten haar een paar belangrijke dingen te binnen die nog in haar lege hoofd zaten en na verloop van tijd liep ze in de goede richting en kwam haar de omgeving bekend voor. Ze was nu op de goede weg naar haar huisje bij de boomstronk.
De maan kwam op en ook de sterren lieten zich van de goede kant zien en al gauw had het kleine vrouwtje haar huisje gevonden.Toch maar een lantaarnpaal voor de deur zetten voor een volgend keer.
Het kleine vrouwtje heeft veel familieleden, zoals Elfjes, kabouters en bosnimfen en nog wat andere figuren die haar bij deze opdracht zouden kunnen helpen en daar was ze blij mee. Want hoe schrijf je een goed verhaal over het bosleven?
Maar goed, we dwalen af.
Het kleine vrouwtje stak de sleutel in de deur, sprak een spreuk uit en eindelijk was ze weer thuis. Ze stak wat kaarsen aan deed hout in de kachel en na een tijdje werd het aangenaam warm. Het kleine vrouwtje at wat beukennootjes die ze onderweg had gevonden in het bos. Ze liet haar hond Lola uit en weer thuisgekomen deed ze een computerspelletje en ging met een warm toverdrankje en een warme kruik naar bed weer zeer tevreden over zichzelf. Ze sliep heerlijk en had een mooie droom waarin ze droomde dat ze een verhalenboek over het bos zou maken.
Je snapt het al de volgende dag ging ze rap aan de slag, werkte hard en het werd prachtig. Ze was tevreden toen het klaar was en krabde over haar dikke buik, stak een wortel in haar haar, at haar neus leeg en was heel voldaan over het resultaat.