 | |||
Voetsporen door Nederland |
|||
 |
|||
|
Om regelmatig te bewegen hebben we besloten om wandelingen door Nederland te gaan maken. We hebben een boek gekocht met wandelingen en in april 2003 werd het tijd om te beginnen. Op deze pagina kan je zien waar we zijn geweest.
Onze eerste wandeling begon rondom Joppe voor ons een bekend terrein. Het was een route van 14 km een hele wandeling om mee te beginnen maar het weer was prachtig evenals de natuur. Haaksberger veenplassen
De volgende wandeling was naar de Haaksbergerveenplassen een natuurgebied in de buurt van Haaksbergen, provincie Overijssel. Het was een tocht van 8 km door een fantastisch mooi gebied waar we halverwege de wandeling het pad kruiste van een adder, die heerlijk lag te zonnen net ontwaakt uit de winterslaap. Leersumse plassen
Deze keer was de provincie Utrecht aan de beurt. Het traject was de Leersumse plassen route. Een route van 7 km door een ruig landschap van plassen, bos en heide.
Het landschap bij de Leersumse plassen valt vooral op door de verscheidenheid van dieren, bomen en planten.
De route liep door een afwisselend landschap rondom de plassen. Berkelvalleiroute
Hier lopen we op de Berkelvalleiroute het ligt in de buurt van waar wij wonen, dus bekend terrein. De wandeling is in totaal 18 km en begint even buiten Warnsveld. Op de foto zie je het "Waliën", een landgoed wat tussen Warnsveld en Lochem ligt.
Het wandelpad loopt hier door het bos richting Almen, wat de volgende plaats is waar we naar toe wandelen. De naaldbomen zijn hier ontzaglijk hoog.
Hier een uitzicht op de Berkel, op de achtergrond ligt het plaatsje Almen. In deze rivier heb ik vroeger zwemles gehad en mijn zwemdiploma's gehaald.
Op het laatste gedeelte van de route komen we nog eens langs de Berkel maar nu in de buurt van Warnsveld. De zwanen genoten ook van het mooie weer en wij hadden er bijna 18 km opzitten.
Sprengenbergroute
Deze keer zochten we het wat verder van huis en gingen naar Haarle in de buurt van Nijverdal naar de Sprengenbergroute. Een afwisselend landschap van bos en heide.
Opmerkelijk was dat de rododendrons al in bloei stonden.
Ineens terwijl we uit het bos kwamen was daar een heideveld zover als je kon zien. Terwijl er rechts op de foto nog een stukje te zien is van een bloeiende rododendron.
Dit wordt het Palthe torentje genoemd naar de eigenaar. Het ligt in een bos aan de rand van het heideveld.
Nogmaals de Palthe toren maar nu van dichtbij. Elspeetsche heide
De Elspeetsche heide is weer een heel ander wandelgebied en ligt op de de Noord- Veluwe tussen Veirhouten en Elspeet.
Ergens tussen Vierhouten en Elspeet op de grote stille heide. We kwamen inderdaad het hele heide gebied niemand tegen.
Het heide gebied was ook nog enigszins heuvelachtig te zien op de bovenstaande foto.
Dit is een grafheuvel uit vroegere tijden blootgelegd om te laten zien hoe het eruit zag. In dit gebied liggen nog verscheidene grafheuvels.
De grafheuvel van een andere kant bezien.
De brem stond al volop in bloei wat de heide een prachtig gezicht gaf want de heide zelf bloeide nog niet.
Prachtige dreigende luchten maar het bleef droog. We hadden er de helft van de 17 km opzitten en weer onderweg naar de auto, die in Vierhouten stond.
Een eenzaam boompje op de grote heide.
Kammenroute
We hadden nog niet op de Veluwe gewandeld dus deze keer was de posbank aan de beurt. Een route van 5 km maar we hebben er twaalf van gemaakt. De route heette de "Kammenroute".
Een kruidentuin bij het informatiecentrum aan het begin van de route net buiten Rheden.
Eerst moeten we door een heuvelachtig bos waar je hier een spreng ziet waar water uit de grond komt.
Een wel heel bijzondere boom.
En 21.11.17
Nu gaat de wandeling verder over de heide, ook hier is het heuvelachtig.
Op de achtergrond is te zien hoe heuvelachtig de opgeving is.
In de verte ligt Zevenaar, weliswaar niet goed te zien op de foto.
Onderweg kwamen we ook nog een oude bekende tegen op de fiets.
Inmiddels zijn we weer op de terugweg. Gelukkig hebben we het droog kunnen houden.
Bijna weer het eind van de wandeling. Nog even een laatste foto en dan vlug naar huis want het is toch weer later geworden dan dat we dachten. Planken Wambuis-route
Het begin van de route "Planken Wambuis" in de buurt van Ede. Dit stuk van de Veluwe hadden we nog niet gehad. De tocht is ongeveer 8 km en makkelijk te doen.
Een stukje heide met wat jonge boompjes. De grootte van het gebied is 200 hectare.
Nog een stukje heide. De wandeling gaat wisselend over de heide en door bos wat een heel afwisselend geheel geeft.
Onderweg komen we salamanders tegen die tussen de heide zitten en ook een plat gereden hazelworm.
Even nog wat uitrusten voor het laatste stukje en dan weer naar huis waar de soep staat te wachten. Tussendoor hebben we nog de vierdaagse gelopen in Ruurlo, de afstand was 15 kilometer per avond, een hele klus. We troffen het redelijk met het weer , alhoewel we de eerste avond een stortbui over ons heen hebben gehad maar we waren er op voorbereid. Ook de tweede avond was niet helemaal droog maar dat was te verwaarlozen. Hulshorster Bosrand route
Na onze vakantie van een paar weken zijn we in juli weer begonnen met onze wandelingen. Deze route vertrekt vanuit Nunspeet en is 20 km lang.
Inmiddels zijn we op de heide beland en hebben nog een hele tocht voor de boeg.
De diversiteit van het landschap valt ons gelijk op, er is van alles te zien en te fotograferen.
Als we onderweg door een stuk bos lopen zien we dat de bosbessen al rijp zijn. We hebben ze getest en ze smaakten prima.
Ook stond er zo hier en daar de hei al in bloei maar dat was verder te verwaarlozen.
Inmiddels zijn we bij een zandverstuiving aangekomen waar we helemaal doorheen moeten wandelen om de route te kunnen vervolgen.
Dit is bijna niet Nederlands om op zo'n zandvlakte te lopen. Het viel dan ook niet mee om door het rulle zand te lopen.
Bijna aan het eind van de zandverstuiving waar de route het bos weer ingaat.
Nog een plaatje van de zandverstuiving met een bijna vergane boom. Je houdt het niet voor mogelijk dat er nog van dit soort plekjes in Nederland zijn.
Als we uit de zandverstuiving komen zien we als eerste dit houten beeld met een soort kever er in uitgesneden.
Zo langzamerhand veranderd het landschap en beginnen we aan de terugweg nadat we in een restaurant een lunch hebben genoten.
Inmiddels lopen we tussen de landerijen richting Nunspeet en zien hier velden met rogge tarwe en gerst, granen die je niet veel meer ziet in Nederland.
Dit is helemaal nostalgie want waar vind je nog korenbloemen in de rogge?
Alweer de laatste foto van deze route. Hier lopen we net buiten Hulshof en gaan richting Nunspeet waar onze auto staat. St Hubertus wandeling
Met de auto naar de ingang van de Hoge Veluwe gereden en daar de auto geparkeerd. Een gratis witte fiets gepakt en ermee naar het bezoekerscentrum van de Hoge Veluwe gereden wat zo'n 3,6 km verderop ligt.
Bij het bezoekerscentrum begon onze wandeling van 7 km. Onderweg kwamen een gat tegen waar een wild zwijn gevroed had afgelopen nacht. Helaas hebben we geen wilde zwijnen gezien op deze tocht wel de gaten.
Door de regen wordt er steeds grond weggewassen tussen de bomen en kan je de wortels zien. Het lijkt alsof de bomen op palen staan.
Steeds als we langs de rand van het bos kwamen konden we de heide zien, ook hier was niets beleven.
Als we uit het bos komen staan we ineens voor een vijver waar de lelies volop bloeien. We zijn nu in de buurt van het St Hubertusslot aangekomen.
In de verte zie je het St Hubertusslot ook te bezichtigen maar dat hebben we niet gedaan vandaag. We zijn verder gegaan naar het bezoekerscentrum en weer op de fiets gestapt naar onze auto.
Nog een foto van het St Hubertusslot ontworpen door de bouwmeester Berlage. Hiermee eindigt deze wandeling op de Hoge Veluwe.
We hebben tijdens een wandeling rondom Winterswijk waar we kampeerden in augustus de eerste rode paddestoel van dit jaar gevonden. Kiekbergroute
De kiekbergroute begint bij Plasmolen wat weer een beetje ten zuiden van Nijmegen ligt. Aan het begin van de route kom je gelijk dit watervalletje tegen.
Iets verder komen we gelijk een vennetje tegen waar ondanks de droogte nog volop water in staat. De bloemen bloeien er ook nog rijkelijk.
Hier komen we bij de watermolen "De bovenste Plasmolen" die waarschijnlijk dateert uit de 15de eeuw maar dat is niet zeker. Op de molen staat in ieder geval het jaartal 1725.
In het bos ligt een stuwmeertje die in verbinding staat met de molen.
En dan opeens vanuit het bos staan we op de Mooker heide ons velen bekend.We lopen een rondje over de heide.
De heide bloeit volop ondanks de droogte van de afgelopen weken.
Midden op de hei komen we deze runderen tegen die onder een boom schaduw hebben gezocht en er liggen te herkauwen.
Teruggekomen in het bos zien we dat de lijsterbes er ook al weer is. We zijn bijna aan het eind van de route die ongeveer 11 km is. Het leuke van deze route is dat het over twee heuvels gaat en daardoor erg afwisselend is. Bergerbosroute
Door het mooie weer van de afgelopen zomer vinden we op deze route lekkere bramen die heerlijk zoet smaken.
Ook op deze wandeling komen we een ven tegen. De bergerbosroute ligt bij Afferden en is in totaal 6 km.
De wandeling gaat eerst door een stukje bos en vervolgens over de heide waar verschillende vennen liggen.
Het heideveld is een prachtig gebied en erg de moeite waard vooral door de schoonheid van de vennen die je vanaf een heuvel allemaal kan bekijken.
Op de foto is niet een overzicht van de vennen te zien die zie je alleen maar als je er naar toe gaat.
We kunnen er niet genoeg van krijgen en ontmoeten hier een echtpaar de het Pieterpad lopen en ons daar uitgebreid over vertellen.
Als we van de heide komen gaat de route verder door het bos. Hier bevindt zich een gegraven sloot uit de jaren '30 uit de vorige eeuw. Door de droogte was het water totaal opgedroogd.
In het bos groeien de elfenbankjes aan de bomen maar er is nog geen paddestoel te vinden. Hiermee eindig ik deze site met wandelingen. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ampsen
Vandaag lopen we de Ampsenroute. Deze boerderij hoort bij het landgoed "Ampsen".
In het bos komen we verschillende soorten mossen tegen.
We volgen de de bordjes die ons langs de route begeleiden.
Op het eind van de route komen we in de buurt van het landgoed.
Dit is de voorkant van het landgoed. Het gebouw is erg goed onderhouden maar helaas niet te bezichtigen.
Het landgoed met de gracht.
Het landgoed van de zijkant bekeken. Het valt op dat ook de tuin goed onderhouden wordt.
Op deze boerderij die ook bij het landgoed hoort heeft familie van ons gewoond. Inmiddels wordt het door anderen bewoond.
We zijn alweer aan het eind van de wandeling. In de buurt van het hekje hebben we de auto geparkeerd. Deze site wordt afgesloten en ik begin een nieuwe serie met de naam "Herfstwandelingen" ook te vinden op www.makkink.eu
Je
bent ook welkom op mijn website "NBP"
bijgewerkt 21-11-2017 |
