Onlangs heb ik een aantal bekers gedraaid met witte draaiklei en in verschillende groottes. Van links naar rechts op de foto te beginnen op de achtergrond, paarse beker (theebeker), groene beker (senseo beker), turquoise beker, (waterbeker), gele beker (theebeker). Op de voorgrond ligt een theebeker
Ze dienen als aanvulling voor het servies.
Het is nog steeds winter in het bos. Het dooit nog niet echt en er ligt nog steeds sneeuw. De vogels zijn volop aanwezig en fluiten hun deuntje dus er zal genoeg voedsel in het bos zijn om zich vol te eten.
De zon schijnt en het is in de zon al aangenaam om met je jas aan even op een bankje in de zon te zitten.
Hartziekten
Maak een pasta van kaneelpoeder en honing, smeer het op brood, in plaats van pindakaas, kaas of jam, en eet dit regelmatig als ontbijt. Dit verlaagt het cholesterolgehalte in het bloed en dat behoedt tegen een hartaanval. Voor hen die reeds een hartinfarct hebben gehad, beschermt deze combinatie tegen een volgende.
Wat in het algemeen wordt gemerkt, is dat de kortademigheid snel minder wordt en dat het hart sterker wordt. In Amerika en Canada wordt dit toegepast in verschillende bejaardentehuizen en is geconstateerd dat de aderverkalking en stijfheid van de aderen afnemen en dat aderen weer elastisch worden. (meer…)
Het is een prachtige zonnige zondag met nog altijd sneeuw die nog niet gesmolten is.
We maken een wandeling en komen langs kasteel Ruurlo die onlangs gerestaureerd is en medio 2017 in gebruik wordt genomen als dependance van het museum MORE in Gorssel. Het kasteel wordt ook een museum met een eigen collectie.
We lopen langs het kasteel en vervolgen onze weg richting Zelhem waar we ter hoogte van het “Sikkeler”, een vakantiepark met vakantie huizen de weg oversteken en weer teruglopen waar we vandaan kwamen alleen lopen we nu in het bos aan de andere kant van de weg dan waar we vandaan kwamen. Op sommige plekken in het bos is de sneeuw al weg maar op de meeste plaatsen ligt nog sneeuw maar gelukkig is het niet glad en is het redelijk wandelen.
De primitieve beelden zijn klaar. Eerst nadat ze gemaakt waren zijn ze biscuit gestookt op 960 graden. Daarna heb ik ze bewerkt met rode ijzeroxide op de ondergrond, de witte klei. Nadat alles gedroogd was heb ik de beelden nog een keer ingewassen met kobalt carbonaat en het er weer enigszins afgeveegd om de kleur blauw niet al te sterk te maken wat gedeeltelijk gelukt is. De blauwe kleur is prima alleen komt de rode ijzeroxide er niet meer doorheen maar daar kan ik wel mee leven. Opnieuw alles gestookt maar nu op 1060 graden. Dezelfde temperatuur die ik soms gebruik als iets geglazuurd wordt.
Kobalt carbonaat is als poeder te koop in de vakhandel en wordt voor het gebruik aangelengd met water en daarna gebruikt voor inwassen. Hetzelfde geldt voor oxides en andere carbonaten die verschillende soorten kleur geven bij gebruik.
De beelden hebben een mooi plaatsje gekregen op een plaats waar ze goed uitkomen.
Het is leuk om met kinderen of om zelf zaadbommen te maken en in je eigen omgeving rond te strooien. Uit deze bollen met klei, biologische compost en biologische zaden groeien vele verschillende bloemen met veel voeding voor bijen.
Het moederbeeld is klaar, eerst biscuit gestookt, daarna geglazuurd met transparant glazuur en opnieuw gestookt op 1060 graden.
Het geheel is naar mijn zin geworden en ik ben heel tevreden over het setje. Het is nu een mooi geheel geworden.
Nu weer verder met het volgende project, de primitieve beelden.
Nadat het vorige beeld gedecoreerd is ben ik begonnen aan een volgende serie die ik “Primitieve beelden” noem.
De lijven zijn gedraaid van witte draaiklei evenals het andere beeld alleen de vorm is anders en ze worden niet gedecoreerd met kleurpigmenten maar daarover later.
De koppen had ik al zoals ik eerder beschreef, overgebleven van een lijf dat kapot ging. De koppen zijn inmiddels biscuit gestookt. de lijven moeten nog een paar dagen drogen voordat ze gestookt kunnen worden.
De beelden zijn 27 cm hoog.
Nadat we wakker waren geworden zagen we dat het vannacht gesneeuwd had. En wat een prachtig gezicht al die maagdelijke sneeuw waar nog niet op gelopen is.
Het vriest nog steeds dus dooi is het nog niet. Er wordt wel overal gestrooid.
Wel jammer dat het maar van korte duur is.
Het moederbeeld is klaar om gestookt te worden. Het hoofd is in een gipsen mal gemaakt en alles is gedecoreerd met kleurpigmenten. Ee hele klus maar het is zo ver naar mijn zin geworden.
Over een paar dagen ga ik het biscuit (960 graden) stoken. Het wachten is op de klei die goed droog moet zijn. Ik durf het niet goed aan om het nu al te stoken waar nog bijkomt dat het economischer is om een volle oven te hebben i.v.m. de stookkosten, dus moet ik nog even geduld betrachten. Het moeilijkste gedeelte van het hele proces.
Het is onze eerste wandeling in het nieuwe jaar. Het is een koude maar redelijk zonnige dag en omdat we pas na de lunch konden gaan lopen hebben we het dicht bij huis gezocht en een rondje gelopen van ruim 5 kilometer rondom kasteel de Wiersse wat niet zover van ons huis ligt.
Het was vrij koud vooral omdat we soms de wind tegen hadden en er nog een behoorlijke wind stond. De lucht was blauw, de zon scheen en er waren wat vriendelijke witte wolken. Er is nog niet heel veel te zien in de natuur maar we hebben al wel Wilgenkatjes gespot dus het begin is er.
Soms gaat er wat verkeerd zo ook deze keer. Bij het vastpakken van een pot viel er een stuk uit, onbruikbaar dus afdeling prullenbak. Nu blijft er dus een pot over en veranderen de plannen. Ik heb nog niet zo lang geleden 2 poppen gemaakt, een jongen en een meisje te zien op de foto. 
Het leek me wel een goed idee om de kinderen een moeder te geven.
Het lijf is er al en is ondertussen gedecoreerd met dezelfde kleurpigmenten als de andere twee poppen. Aan het hoofd wordt nog gewerkt. Daarna laat ik alles verder drogen totdat het biscuit gestookt kan worden.
De koppen die ik al gemaakt heb worden gebruikt voor andere beelden die ik hierna ga maken.
De koppen voor de beelden zijn inmiddels gemaakt en staan te drogen.
De koppen worden gemaakt in een mal van gips (te zien op de foto) en als ze klaar en wat gedroogd zijn kunnen de ogen, oren, neus en mond aangebracht worden.
De koppen komen los op de lijven te staan, ze kunnen er vast opgemaakt worden maar ik prefereer losse koppen dan kan ik ze ook eens wisselen of er andere koppen op zetten.
Nu laat ik alle onderdelen goed drogen en over een aantal dagen ga ik ze biscuit (960 graden) stoken. Wordt vervolgd!
Het nieuwe jaar gestart met het maken van 2 beelden. Vanmorgen begonnen om 2 potten te draaien die taps toelopen. De hoogte van de beelden is 15 en 18 cm wordt ongeveer 1.5 cm minder na het biscuit stoken. Je verliest dan ongeveer 10 % van het totaal. De potten zijn gedraaid van witte draaiklei.
Na een aantal uren te hebben gedroogd waren de potten stevig genoeg om er de armen en borsten op te maken. Dus mannetje, vrouwtje. Nu laat ik alles eerst drogen en ga later verder met de hoofden. Wordt vervolgd!
Hierbij wil ik alle lezers van mijn blog een voorspoedig, gezond en vooral een inspirerend 2017 wensen.
Dinsdag 27 december 2016
Na ons avontuur van gisteren naar de gletsjer in het Stubaital hebben we vandaag een wandeldag.
Na het ontbijt vertrekken we met de auto naar Milders, een dorp vlakbij ons pension om een huttenwandeling te maken wat inhoud dat we naar een hut lopen en weer terug. We vertrekken van een parkeerplaats net buiten de plaats op 1350 m. (meer…)
Zonnewende
(Gedicht uit de bundel “Vertrouwde stemmen” van G.J. ter Mull)
De bloem valt af, het blad gaat kleuren,
Van groen naar geel, of stemmig brons,
De zonneglorie is vervlogen,
Het is een boodschap, ook voor ons.
In stilte fluisteren de bomen,
Van weemoed en vergank’lijkheid,
Ons feestkleed gaat nu ras verdwijnen,
Straks gaan we naar de wintertijd.
(meer…)
De zon komt op en het wordt een mooie winterdag. Een goed begin van de week voor kerst.
Hierbij een filmpje waar je kunt zien hoe je een stuk klei tot een cilinder draait op een elektrische draaitafel
Deze mierenhoop is al meer dan 40 jaar oud en ligt in het bos waar ik vlakbij woon. Sinds kort hangt er een plastic lint omheen om de mensen te waarschuwen. De hoop is meer dan een meter hoog
Nu heb ik het al een paar keer over mijn oven gehad waar ik de klei in stook of bak. Het is misschien wel een goed idee om er iets over te vertellen. De oven die ik heb heeft een inhoud van ongeveer 30 cm hoog bij 36 cm breed en kan een temperatuur bereiken van 1300 graden wat afhangt hoe dicht de oven bij de bron staat, daar waar de elektriciteit het huis binnenkomt. Hoe dichter de oven bij de bron staat hoe beter het is. De gewenste temperatuur wordt dan bereikt en je verbruikt daardoor minder stroom.
Om de oven te stoken gebruik ik de bijkeuken, omdat die naast de meterkast ligt en omdat er een goede afzuiging naar buiten is. Dit is belangrijk omdat de eventuele hinderlijke stoffen niet het huis in gaan.
De oven hoeft niet op krachtstroom gestookt te worden wat in mijn geval wel fijn is, want we hebben in dit huis geen krachtstroom. Zwaardere ovens waarin hoger gestookt kan worden hebben krachtstroom nodig, maar in mijn geval is dat als hobbyist niet nodig.
(meer…)
De grote toren is klaar. Het kostte moeite en is niet helemaal geworden wat ik ervan verwachtte. Omdat ik de toren in gedeeltes gemaakt heb. Het waarom beschrijf ik in een eerder gepubliceerd bericht.
Veel heb ik er van geleerd zodat ik het een volgend keer beter kan doen. Het probleem was dat ik er niet regelmatig aan kon werken en het overzicht verloor waardoor het resultaat tegenviel. Volgende keer beter maar ik houd wel van uitdagingen.
Op de valreep is er nog een kandelaar gemaakt voor de kerst. Eigenlijk wilde ik er twee maken maar of het er voor de kerst nog van komt? Wie weet!
Op de een of andere manier vliegt in december de tijd altijd voorbij en voor je het in de gaten hebt is het alweer januari.
De kandelaar is op een gipsplaat gedraaid en op de plaat gedroogd, je krijgt dan een mooie vlakke bodem en je hoeft het niet te verplaatsen. Het geheel is zoals gewoonlijk biscuit gestookt en daarna met wit mat glazuur met gliters bewerkt en opnieuw gestookt op 1060 graden.
Wist je dat in deze tijd van het jaar overal kerstmarkten worden georganiseerd? Kijk maar eens bij Google onder kerstmarkten. Je kunt er misschien niet van houden maar kijk dan eens naar kleinere markten in Duitsland. Onlangs zijn we op de kerstmarkt geweest van Schloss Moyland, een kasteel dat op de weg tussen Emmerich en Kleef ligt. Het is een kleinschalige markt die gegroepeerd staat in de kasteeltuin.
Op deze markten is veel huisvlijt en keramiek te zien en te koop. Leuk als je er van houdt, ook aan het eten en drinken is gedacht. Voor elk wat wils.
Het slot is te bezichtigen en heeft wisselende tentoonstellingen op allerlei gebied. Altijd de moeite waard om eens te bezoeken. Hierbij de link van het slot met de openingstijden en tentoonstellingen
Schloss Moyland
Zonsondergang in het bos hoe prachtig is dat
Het vriest momenteel behoorlijk in het oosten van het land. Er worden waarden bereikt van min 9 graden en dat mag je best koud noemen. Het fijne ervan is dat je heerlijke wandelingen kunt maken. De zon schijnt en als je je warm aankleed is het goed te doen. De natuur knispert en je kunt prachtige foto’s maken.
De ganzen trekken zuidwaarts om warme oorden op te zoeken. Ze vliegen in formatie wat mooi is om te zien. De ijsbaan hebben ze vol laten lopen met water in de hoop dat het een beter schaatsjaar wordt dan vorige jaren.
In de adventtijd hoor je in de verte en vlakbij de Midwinterhoorn blazers wat bij iedereen de sfeer van de komende kersttijd oproept. Het is van oudsher een traditie tijdens de Advent weken. Er mag alleen in die periode geblazen worden vandaar dat je het overal hoort.
De midwinterhoorn is een traditioneel houten instrument die heden ten dage nog wordt gebruikt in de Achterhoek, Twente, de Veluwe. het zuid oosten van Drenthe, het oosten van Salland en op sommige plaatsen in Duitsland nabij de grens met Nederland. 
Een midwinterhoorn wordt gemaakt van een Berken -elzen -of wilgenstam. Hoewel dit instrument van hout is gemaakt, wordt hij als hoorn gerekend tot de koperblazers. De toon wordt gevormd door de spanning van de lippen. Er kunnen dan ook alleen natuurtonen worden voortgebracht, bijvoorbeeld G-c-e-g. De vorm van de hoorn doet denken aan de carnyx van de Kelten. Hiervan zijn bij opgravingen diverse exemplaren tevoorschijn gekomen in onder meer Schotland en Frankrijk.
Voor verdere informatie zie: (Bron wikipedia)
Na 5 december is het tijd om aandacht te besteden aan de kerst en de kerstboom. De kerstboom wordt versierd met paarse kerstballen en voor het vrolijke geheel heb ik kerststerren gemaakt van klei en ze opgehangen in de kerstboom. De sterren zijn van witte klei en niet geglazuurd.
Deze kersthuisjes heb ik jaren geleden gemaakt maar het leek me wel leuk om ze nog een keer te plaatsen.
Elke kerst komen ze weer voor de dag en plaats ik ze ergens in de huiskamer. De huisjes zijn gemaakt van gerolde platen witte klei en met de hand in elkaar gezet op een bodem van klei. De platen worden gescheurd en dan aan elkaar gemonteerd met kleislib. Als de klei leerhard is snij ik de deuren en ramen uit maar eerst leg ik nog een stukje gerolde klei op de plek waar de ramen en deurtjes komen en dan snijd ik ze uit. De daken worden op dezelfde manier gemaakt en tegen elkaar gezet. Niet alles past precies op elkaar maar dat is ook niet de bedoeling.
Als alles droog is geef ik de gevels een kleurtje met kleurpigment en dan worden de huisjes biscuit gestookt op 960 graden Bij de tweede stook heb ik de daken geglazuurd met blauw glazuur en gestookt op 1060 graden.
In een later stadium heb ik de boompjes gemaakt. De slierten zijn gemaakt met een knoflookpers en daarna geglazuurd met groen glans glazuur. Het huisje links heb ik verfraaid met kunstgroen aan de boom die achter het huisje staat.
Wist je dat het vogeltje op de foto een Waterspreeuw is? Toen wij vandaag in de buurt van de Berkel liepen zagen we 3 fotografen posten langs het water. We vroegen wat er te zien was en een van de fotografen legde uit dat ze foto’s maakten van een Waterspreeuw. Nu kennen we de Waterspreeuw omdat we het vogeltje al eens in de winter in Finland hebben gezien maar het was wel bijzonder om het vogeltje hier aan te treffen.
Nu blijkt dat het vogeltje zeldzaam is in Nederland en alleen voorkomt bij water. Het beestje zat op een richel in het water en zocht naar voer en was totaal niet bang. We hebben geprobeerd om er een foto van de maken maar helaas niet gelukt. De foto is van Wikipedia en als je op de foto klikt wordt je naar de site van Wikipedia geleid waar je verdere informatie kunt vinden over de Waterspreeuw.